18 t/25 oktober
Ventimiglia
Vanaf de camping fietsen we naar Ventimiglia, wat zijn wij in Nederland verwend met onze fietspaden. Hier zijn ze gelukkig ook en dat fietst heerlijk, maar soms houden ze opeens op of gaan dwars over een skatebaan, door een tunneltje waar je zonder elektrische fiets echt niet fietsend uit komt. Ben je dan echt in een stadje aangekomen dan houden de fietspaden op. Dus storten we ons op een rotonde met best druk verkeer dat absoluut niet rekent op een paar fietsers met hondenkar #%@&€#@!!!🧐😤😫😱😳🤯!!! je ziet het ze denken en misschien hebben ze wel gelijk, we komen heel over de rotonde en parkeren onze fietsen aan de boulevard. We trakteren ons zelf op een heerlijke Italiaanse lunch samen met heel veel Italianen want het zit overal ramvol.
Dit heerlijke maal moet er ook weer afgelopen worden, dus steil omhoog dit prachtige dorpje in. We vermaken ons prima en genieten van de rommelige steegjes, het toch wel vervallen uiterlijk en het feit dat dit dorpje niet onderhevig is aan toerisme. Dat betekent dat we de ijsboer waar we naar zochten, niet vinden. Wel 3 kappers en 2 bakkers.
Als we terug fietsen vinden we langs de boulevard een ijswinkel en in het zonnetje genieten we van ons ijsje.
Van Italië naar Castellane over de Route Napoleon
Het wordt tijd om weer een klein beetje naar het noorden te gaan rijden. We willen hier echt de tijd voor nemen. Een dag rijden afwisselen met een dag op een plekje blijven om te wandelen en dorpjes te bekijken.
Via de route Napoleon rijden we naar Castellane, aan het begin van de Gorges du Verdon. We genieten van de schoonheid van het landschap, vooral door de vele herfsttinten. Wat is de herfst prachtig. We vinden een camperplek aan de rand van het dorp onder een enorme rots met een kerkje er bovenop. We maken een prachtige wandeling naar de top van de rots, het gaat flink omhoog maar we nemen de tijd en houden pauzes om op adem te komen en te genieten van de uitzichten. Terug langs de andere kant is nog zwaarder een steil paadje waar in het voorjaar waarschijnlijk smelt of regenwater doorheen klettert, maar we komen heel beneden. Boris heeft het pad 5 keer heen en weer genomen en is uitgeteld als we bij de camper aankomen.
Verder weer, we gaan nu de Gorges du Verdon rijden. We zijn de hele dag bezig en roepen iedere 10 minuten “wat is het mooi”. We stoppen dan ook regelmatig, om in de verte en de diepte te turen, met een zonnetje en geen wind is 11 graden helemaal goed. We hebben dit 20 jaar geleden met de kinderen ook gereden en in de kloof gewaterfietst, dat vonden we toen al magisch, nu het zo rustig is is het nog imposanter. Uiteindelijk rijden we maar 35 km, maar who cares!
We overnachten na veel zoeken op een CP bij het Saint Croix du Verdon. We hebben heel wat leuke plekjes gezien, ook om wild te kamperen, maar overal slagbomen tot een hoogte van 2.20mtr. Jammer, maar de CP is prima, we wandelen nog even naar het strand en lopen een flink rondje.
Niet al te ver vandaag. Iets minder kronkels, maar de bochten zijn nog niet op. Boris lijkt het rijden niet zo leuk meer te vinden, veel bochten, hij komt regelmatig een aaitje halen en gaat niet meer zo ontspannen liggen. Hij eet ook slechter, best wel even een dingetje.
Onderweg stoppen we nog in Sisteron, een mooi plaatsje met imposante rotsformatie. We komen aan het eind van de dag aan in Lalley een klein dorpje met een bijna verlaten camping. Er is nog één andere camper en 2 mensen in een huisje.
Het heeft vannacht, net als in Nederland, flink gestormd. Rob heeft er goed van kunnen slapen. Ik niet, ik vind dat geschud en geloei om me heen maar niks, een kort nachtje dus. Gevolgd door een prachtige dag. De andere camper vertrekt dus het kampeerterrein is voor ons. Het badhok ook, best lekker hoor een privé sanitair gebouw. We maken een wandeling door de omgeving en door het dorpje. Het is een klein dorpje met een beetje horeca, de herberg waar we dachten een biertje te drinken is helaas gesloten.
Gelukkig nu een rustige nacht en we gaan weer op pad. Rob heeft nog wat gedoe met de instellingen van Google voor de routeplanner. Vervelend wat het heeft ons al een paar keer veel tijd gekost. Ook vandaag, we worden door straatjes en wijkjes gestuurd die nergens op slaan, vooral het slechte wegdek, vele bochten, krappe straatjes maken ons een beetje chagrijnig.
Maar goed, we hebben niet zoveel te kiezen op dat soort momenten, dus door maar. We vinden een camping die open is in Poncin. Een verlaten toestand, behoorlijk rommelig, maar we doen het er mee.
Het is een koude start, 7 graden als we wakker worden, dus snel de kachel aan en die doet het prima. Rustig aan vandaag, ik heb een kwakkeldagje, niet helemaal fit. We wandelen via een omweggetje naar het dorp, Boris even lekker los en doen boodschappen voor het avondeten. Camper even poetsen, beetje rommelen en genieten van de zon, die ‘s middags rond een uur of drie ons plekje weet te vinden. Dan is het zonnetje nog heerlijk.
‘S avonds kruipt Rob er vroeg in. Het is allemaal best wel vermoeiend, hoe mooi en indrukwekkend het ook is. Af en toe een dipje hoort erbij. Nog een paar dagen rijden dan zijn we even in Nederland. Als we weer op weg gaan schrijven we weer verder, tot dan.
Onderstaande links verwijzen naar de diverse Social Media die we gebruiken.
Op YouTube staat ons videoverslag
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
