Rustig richting Nederland

18 t/25 oktober

Ventimiglia

Vanaf de camping fietsen we naar Ventimiglia, wat zijn wij in Nederland verwend met onze fietspaden. Hier zijn ze gelukkig ook en dat fietst heerlijk, maar soms houden ze opeens op of gaan dwars over een skatebaan, door een tunneltje waar je zonder elektrische fiets echt niet fietsend uit komt. Ben je dan echt in een stadje aangekomen dan houden de fietspaden op. Dus storten we ons op een rotonde met best druk verkeer dat absoluut niet rekent op een paar fietsers met hondenkar #%@&€#@!!!????????????????????????!!!  je ziet het ze denken en misschien hebben ze wel gelijk, we komen heel over de rotonde en parkeren onze fietsen aan de boulevard. We trakteren ons zelf op een heerlijke Italiaanse lunch samen met heel veel Italianen want het zit overal ramvol.

Dit heerlijke maal moet er ook weer afgelopen worden, dus steil omhoog dit prachtige dorpje in. We vermaken ons prima en genieten van de rommelige steegjes, het toch wel vervallen uiterlijk en het feit dat dit dorpje niet onderhevig is aan toerisme. Dat betekent dat we de ijsboer waar we naar zochten, niet vinden. Wel 3 kappers en 2 bakkers.

Als we terug fietsen vinden we langs de boulevard een ijswinkel en in het zonnetje genieten we van ons ijsje.

Van Italië naar Castellane over de Route Napoleon

Het wordt tijd om weer een klein beetje naar het noorden te gaan rijden. We willen hier echt de tijd voor nemen. Een dag rijden afwisselen met een dag op een plekje blijven om te wandelen en dorpjes te bekijken. 

Via de route Napoleon rijden we naar Castellane, aan het begin van de Gorges du Verdon. We genieten van de schoonheid van het landschap, vooral door de vele herfsttinten. Wat is de herfst prachtig. We vinden een camperplek aan de rand van het dorp onder een enorme rots met een kerkje er bovenop. We maken een prachtige  wandeling naar de top van de rots, het gaat flink omhoog maar we nemen de tijd en houden pauzes om op adem te komen en te genieten van de uitzichten. Terug langs de andere kant is nog zwaarder een steil paadje waar in het voorjaar waarschijnlijk smelt of regenwater doorheen klettert, maar we komen heel beneden. Boris heeft het pad 5 keer heen en weer genomen en is uitgeteld als we bij de camper aankomen. 

Verder weer, we gaan nu de Gorges du Verdon rijden. We zijn de hele dag bezig  en roepen iedere 10 minuten “wat is het mooi”. We stoppen dan ook regelmatig, om  in de verte en de diepte te turen, met een zonnetje en geen wind is 11 graden helemaal goed. We hebben dit 20 jaar geleden met de kinderen ook gereden en in de kloof gewaterfietst, dat vonden we toen al magisch, nu het zo rustig is is het nog imposanter. Uiteindelijk rijden we maar 35 km, maar who  cares!

We overnachten na veel zoeken op een CP bij het Saint Croix du Verdon. We hebben heel wat leuke plekjes gezien, ook om wild te kamperen, maar overal slagbomen tot een hoogte van 2.20mtr. Jammer, maar de CP is prima, we wandelen nog even naar het strand en lopen een flink rondje.

Niet al te ver vandaag. Iets minder kronkels, maar de bochten zijn nog niet op. Boris lijkt het rijden niet zo leuk meer te vinden, veel bochten, hij komt regelmatig een aaitje halen en gaat niet meer zo ontspannen liggen. Hij eet ook slechter, best wel even een dingetje.

Onderweg stoppen we nog in Sisteron, een mooi plaatsje met imposante rotsformatie. We komen aan het eind van de dag aan in Lalley een klein dorpje met een bijna verlaten camping. Er is nog één andere camper en 2 mensen in een huisje.

Het heeft vannacht, net als in Nederland, flink gestormd. Rob heeft er goed van kunnen slapen. Ik niet, ik vind dat geschud en geloei om me heen maar niks, een kort nachtje dus. Gevolgd door een prachtige dag. De andere camper vertrekt dus het kampeerterrein is voor ons. Het badhok ook, best lekker hoor een privé sanitair gebouw. We maken een wandeling door de omgeving en door het dorpje. Het is een klein dorpje met een beetje horeca, de herberg waar we dachten een biertje te drinken is helaas gesloten.

Gelukkig nu een rustige nacht en we gaan weer op pad. Rob heeft nog wat gedoe met de instellingen van Google voor de routeplanner. Vervelend wat het heeft ons al een paar keer veel tijd gekost. Ook vandaag, we worden door straatjes en wijkjes gestuurd die nergens op slaan, vooral het slechte wegdek, vele bochten, krappe straatjes maken ons een beetje chagrijnig.

Maar goed, we hebben niet zoveel te kiezen op dat soort momenten, dus door maar. We vinden een camping die open is in Poncin. Een verlaten toestand, behoorlijk rommelig, maar we doen het er mee.

Het is een koude start, 7 graden als we wakker worden, dus snel de kachel aan en die doet het prima. Rustig aan vandaag, ik heb een kwakkeldagje, niet helemaal fit. We wandelen via een omweggetje naar het dorp, Boris even lekker los en doen boodschappen voor het avondeten. Camper even poetsen, beetje rommelen en genieten van de zon, die ‘s middags rond een uur of drie ons plekje weet te vinden. Dan is het zonnetje nog heerlijk.

‘S avonds kruipt Rob er vroeg in. Het is allemaal best wel vermoeiend, hoe mooi en indrukwekkend het ook is. Af en toe een dipje hoort erbij. Nog een paar dagen rijden dan zijn we even in Nederland. Als we weer op weg gaan schrijven we weer verder, tot dan.

Onderstaande links verwijzen naar de diverse Social Media die we gebruiken.

Op YouTube staat ons videoverslag

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.

Frankrijk en een heel klein beetje Italië

11 t/m 17 oktober

We blijven een paar dagen op Paradis de campeurs in Les Issambres. Achter de camping ligt een bos waar we fijn met Boris kunnen lopen. Hij kan daar ook los en dat is natuurlijk altijd superfijn. 

Het leven bestaat dus vooral uit wandelen en fietsen. Dat laatste vooral door Rob. De wegen zijn hier smal en veel verkeer, niet echt ontspannen om samen met Boris in de hondenkar te fietsen. Het is prettig om apart van elkaar wat te ondernemen. Dus Rob fietst en ik wandel.

camping Cigales in le Muy

We schuiven een klein stukje op langs de kust. Iets meer richting Cannes. De camping ligt langs een vrij drukke weg, maar we kunnen hier fijn wandelen naar de kust en Rob pakt weer af en toe de fiets. Het is verrassend hoe druk het hier nog is met camperaars. Aan de andere kant ook niet zo vreemd, het weer is hier stabiel, overdag een heerlijk zonnetje waardoor we de hele dag buiten zijn. Wij zijn niet de enigen die dit prettig vinden.

We willen nog een keer verkassen aan de kust. Na een paar dagen zijn we het lawaai op de camping wel zat. Het binnenland in willen we nog niet, toch wat minder weer. We schuiven op naar Italië. Bizar we doen over 80 km bijna 2,5 uur. Dat krijg je als je kiest voor binnendoor. Dus door Cannes over een berg, langs Monaco en Menton en dan zijn we in Italië. We wurmen ons nog even door het stadje Ventemiglia, naar Vallecrosia. Naar de gelijknamige camping.

We vinden het een wereldplek. Vanaf de camping steken we de straat over en zijn op het strand. Een uitgestrekt kiezelstrand waar het heerlijk wandelen is. Langs de kust loopt een boulevard met fietspad.

We halen de fietsen en hondenkar te voorschijn om weer eens samen te fietsen. Dit hebben we al een paar weken niet gedaan en hoogste tijd om weer te doen. We horen van andere hondenbezitters dat ze te snel opgegeven hebben en hun hond echt niet meer wil, dat willen we voorkomen door toch regelmatig te gaan. Maar het gaat super, even springen en blaffen, maar de rest van de rit een brave hond. We fietsen relaxed langs de boulevard. In een dorpje verderop doen we boodschappen en drinken een espresso. Terug op de camping geniet Rob van de hangmat en maak ik een lange strandwandeling met Boris.

17 oktober, gaat deze camping dicht, de laatste dag hier nog een lange fietstocht, onderweg lunchen en nog even genieten van het heerlijke weer. Daarna beginnen we heel rustig aan de terugtocht door Frankrijk richting de 90ste verjaardag van Rob zijn moeder.

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.

Op weg naar Frankrijk

We gaan op pad richting middellandse zee. Hoever we gaan komen hangt vooral van het weer af. Het wordt een lange eerste dag, met heel veel regen. Moe en gaar komen we uiteindelijk op de camping waar we vorig jaar ook hebben gestaan. Vlak buiten Luxemburg stad. Prima camping, hapje eten, goede douche, prima voor een nachtje.

We hebben geen haast en zouden onderweg best even willen stoppen voor een wandeling in een dorpje, maar het regent, op een half uur na, de hele dag. Dus doorrijden maar en eind van de dag zijn we in Beaune. Op een echte camperplaats, 70 plekken! En we zijn op tijd!

Het wordt saai, maar nog meer regen, echt veel regen.. We rijden naar Avignon en strijken neer op de camping. Alles vies, zowel in als buiten de camper. Ik heb het wel een beetje gehad. Geen spijt van het camperleven, maar er kan ook teveel regen vallen. Zeker als we op het nieuws horen dat het in Nederland best redelijk weer is. Eigenlijk wil ik morgen verder, tot de zon schijnt. Gelukkig is Rob wijzer en wachten we de dag van morgen af.

Een droge dag met een voorzichtig zonnetje. We gaan Avignon in, daar hebben we enorm veel zin in. Het wordt een topdag. Heerlijk weer, weinig drukte, mooie stad, heerlijke lunch, klein buitje, maar wat geeft dat. Dit zijn dagen waar we gelukkig van worden.

Boris doet het geweldig, hij loopt steeds beter mee aan de korte riem, blaft niet meer naar iedere hond en is braaf op een terrasje. Hij was ook wel toe aan een beetje beweging. Vanaf de camping is het 20 minuten lopen en dat doet hem goed. Op de terugweg een park langs het water en daar kan hij lekker los rennen en daar geniet hij erg van.

We gaan weer rijden, op zoek naar een camping aan de kust. Het wordt hoogtijd voor een wasmachine en droog weer. Dat moet daar dichtbij het strand te vinden zijn. Eerst even boodschappen en een simkaart en dan richting st Tropez en Fréjus.

Beetje zoeken maar we vinden een fijne camping, met ruime plekken en de zon schijnt!  We gaan hier een paar dagen blijven, de was doen, wandelen en vooral rustig aan. We zijn allebei moe, beetje kwakkelerig  ( vast geen goed Nederlands) maar dat is wel het beste woord. Om de beurt kruipen we overdag een paar uur in bed. Genieten van de zon en houden ons gemak.

We zijn weer wat fitter en dat betekent de camper een flinke poetsbeurt geven. Ongelooflijk wat een paar dagen slecht weer met de binnenkant doet, tel daar een hond bij op en het is vies, stoffig met heel veel haar. Gelukkig een wasmachine onder handbereik, een lijn naast de camper en een paar emmers sop en alles ziet er weer een stuk beter uit. 

We werken hard aan het bijwerken van de filmpjes op YouTube. Dat kwam er de laatste weken niet echt van, nu maar eens flink wat tijd er in steken om up-to-date te komen.

Hier staat de volg

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.

Gedag zeggen

We hebben de weken na Zeeland vooral gebruikt om vrienden gedag te zeggen en het etentje voor de verjaardag van Rob zijn moeder voor te bereiden. Heerlijk om al deze mensen nog even te zien, sommige van hen al voor de coronatijd voor het laatst gezien. Dus heerlijk! Het kost ook veel energie, maar dat hebben we er graag voor over. Want we worden bij anderen thuis warm en met veel liefde ontvangen en doen ook nog even her en der een was. Anderen komen op visite in de camper, vooral rustig blijven zitten, 2 uur later afscheid nemen en nog niet uitgepraat zijn.

Wij zien vrienden en Boris maakt kennis met Sterre
Sterre en Boris maken kennis.

Dan is het 2 oktober geworden, we zijn klaar voor een maand Frankrijk.
Wat we gaan doen? De zon opzoeken!

We zoeken de zon, maar ook in Frankrijk is de herfst begonnen.

Een filmpje over deze week staat hier

de laatste video staat hier