Leuk dat je hier bent aangekomen en welkom op onze blog en vlog. Hier plaatsen we elke week youtube filmpjes en verhalen over onze belevenissen tijdens onze reizen door Europa.
In augustus 2021 zijn we met onze camper op pad gegaan, om te beginnen naar Spanje, Portugal, Griekenland en Albanië, van daaruit terug naar Nederland, het werd hoogtijd om iedereen weer even vast te houden. Daarna weer door, via Engeland en Schotland terug naar Spanje, Portugal en zelfs 7 weken Marokko. In April 2023 kwam deze prachtige reis tot een einde.
In Juli 2023 zijn we voor een iets kortere trip, maar zeker zo boeiend, naar de Baltische Staten gegaan. In al die tijd dat we op reis waren hebben we met enige regelmaat tegen elkaar gezegd, zou het niet geweldig zijn om nog langer, nog meer……………..
En daar zijn we nu, ons huis verkocht en in Mei 2024 zijn we er klaar voor om voor langere tijd in onze camper te gaan wonen. Onze website heet “we zijn op pad” een reis door Europa. Dat is dan ook onze wens, zoveel mogelijk landen in Europa te bezoeken. Waar we gaan beginnen? Jullie kunnen het zien en lezen op onze vlogs en blogs!
We reizen in een Adria Coral Plus 670 SL, die bevalt ons uitstekend. Al hebben we nog steeds de hoop dat de Adria Coral Plus 670 DL, die we in 2020 besteld hebben, er toch nog een keer komt. We hebben hier met onze dealer Baaren caravans + campers goede afspraken over kunnen maken. We wachten geduldig af en genieten ondertussen van de camper, het reizen en elkaar.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Dit bericht staat boven aan. Maar direct hieronder staan de meest recente boodschappen.
Het was nog even stil bij ons. Na terugkomst uit Scandinavië, hebben we genoten van Nederland en vooral van de mensen die ons lief zijn. Rob heeft gezeild met onze zoon, Joep. Deze afspraak stond al een paar jaar, maar door corona duurde het even voor het door kon gaan. De mannen hebben genoten en hebben het al over een herhaling. Verder veel afspraken, mijn verjaardag, eten bij onze dochter Mara en haar aangemoedigd toen ze de halve marathon liep, wat zijn we op die momenten blij dat we in Nederland zijn.
trots op onze dochter!
Toch kriebelt het alweer behoorlijk, zeker nu we de camper hebben die we 4 jaar geleden hebben besteld. Hier is volgens ons echt de wet van Murphy bezig geweest. Maar nu hebben we hem dan toch echt en zijn we er superblij mee. Dat we nu in de startblokken staan om kilometers maken is logisch, toch!?
onze nieuwe camper
Inpakken en wegwezen, dus!? Nou nog niet helemaal. We hebben 2 weken proef kilometers in Nederland en Duitsland gemaakt, dat kwam goed uit want het eerste weekend met onze camper was meteen een heel speciaal weekend. Op donderdag reden we naar Alphen aan de Rijn voor een werkbespreking met de organisatoren (Endless on Wheels) van de groepsreis naar Marokko, de volgende dag naar camperplaats de Pol in Scherpenzeel waar ons kennismakingsweekend met de groep was. Met deze fijne groep zullen we 50 dagen door Marokko gaan reizen. Hier hebben we lang naar uitgekeken en het is een goed weekend geworden. Enthousiaste, betrokken en popelende mensen die heel veel zin hebben in Marokko.
presentatie Marokko reis
Vanuit Scherpenzeel reden we naar Dalfsen, waar oude buren uit Alkmaar wonen. Zo nu en dan hebben we contact met elkaar en het is altijd gezellig. Het is fijn om bij te praten, zeker als we op een mooi plekje aan de Overijsselse Vecht een hapje eten met elkaar.
wandelen in Dalfsen
We hadden in Dalfsen een prima plek op Camperplaats de Ruitenborgh, heel stil, dicht bij de Vecht en een prachtige camperplaats. We bleven hier een paar dagen, herschikken alles in de garage, lummelen, wandelen en fietsen. We hadden hier ook tijd om de stickers die we gekocht hebben op de camper te plakken. die liggen al een paar maanden te wachten en eindelijk zitten ze nu op de camper. We zijn er best een beetje verguld mee, mooie stickers, duidelijk zichtbaar “wezijnoppad“.
Verder maar weer, het is al snel als vanouds, onderweg zijn blijft toch een feestje. Van Dalfsen reden we naar Enschede waar we nog een stel ontmoeten die mee naar Marokko gaan. Door omstandigheden konden zij er niet bij zijn, dus gaan we op visite. We vinden het fijn om elkaar toch te treffen en in het kort doen we de presentatie die we voor de groep gedaan hebben over. Als dank mogen we op het pad overnachten en de B&B gebruiken om te douchen. We zijn blij dat we dit uitstapje ook nog even hebben gemaakt.
onderweg zijn is en blijft een feestje
Dan rijden we naar het Thüringer Wald in Duitsland waar we uitgenodigd zijn voor een verrassingsfeestje. Fred wordt 50 jaar en zijn vrouw heeft een feestje georganiseerd, alle directe familie en 5 stellen met campers kwamen hem feliciteren. Toen Fred een beetje bekomen was van deze invasie volgde een heerlijk weekend. Mooie gesprekken bij het kampvuur, prachtige wandelingen in de omgeving en heerlijk buiten zijn. Het weekend werd helemaal heerlijk door een strak blauwe lucht met veel zon.
een kampvuurfeestje
Inmiddels zijn we terug naar Nederland, waar de agenda nog even bomvol is met gezellige afspraken en waar we nog wat kleine dingetjes aan de camper laten doen. Rob heeft nog een vakantie zonder camper, Boris en mij in het vooruitzicht. Als het straks half oktober is gaan we toch echt op reis en zal er weer iedere week een vlog en blog verschijnen. ZIN IN!!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Van Gothenburg rijden we naar Halmstad, een klein stadje, op weg naar Denenmarken. We gaan voor een vrije plek, maar daar aangekomen besluiten we dat we dat niets vinden. Erg opgesloten tussen het groen en nogal verlaten. Toch maar naar de camperplaats in Halmstad. Daar hebben we één van de laatste plekjes, met onze neus naar het water en uitzicht op het stadje, dit bevalt ons beter. We wandelen de stad in, maken gezellig een praatje met een Nederlands stel, die veel over Zweden weten, altijd leuk! Het valt ons wel op dat de mensen die helemaal dol op Zweden zijn dit vooral over het midden en noorden hebben, het zuiden vinden de meeste maar niets. Het lijken vooral mensen die gek zijn op de bossen.
geen kleine kerkjes meer in, maar echt grote kerken
Wij wandelen Halmstad in en hebben, heel dom, absoluut niet op het weer gelet. Het wordt zwarter en zwarter en natuurlijk een flinke bui en geen regenjack, paraplu niets van dat alles mee. Wel Boris mee en daar zijn ze in de horeca niet zo dol op. We weten uiteindelijk toch ergens binnen te komen, maar worden verbannen naar de kelder. Net zo leuk ingericht als boven, met curiosa, oude meuk en bankstellen van toch wel een jaar of 50 oud. Het is natuurlijk wel ongezellig, geen uitzicht op straat, geen andere klanten die we kunnen bekijken, alleen de baas die Boris sommeert stil te zijn. Tja, als je in een giga oranje regenjas binnen komt stampen, schrikt Boris zich een hoedje en……….blaft! Goed, we zitten droog, hebben iets te drinken en kunnen de bui afwachten. Wanneer het redelijk droog is wandelen we terug, ook Halmstad heeft het naar ons idee niet echt. Wel een mooie ansichtkaart van Zweden gescoord voor mijn collectie!
Christiansborg, parlementsgebouw en beroemd uit de serie “Borgen”
De volgende dag rijden we over de Øresundsbron, de brug tussen Zweden en Denenmarken. Voor de liefhebbers van scandinavische series, “The Bridge”. Ik betrap me er op dat ik heel veel link aan series die ik heb gezien, nou ben ik ook wel fan van de Scandinavische series. We hebben een camping in Kopenhagen geboekt, ja we gaan nog een keer een stad in, misschien dom na de tegenvallende bezoeken aan andere steden, maar we gaan het toch doen. We halen de fietsen uit de garage, zetten de fietskar in elkaar en met zijn drietjes rijden we de stad in. We merken al snel dat Kopenhagen een super stad is om te fietsen, overal fietspaden, tot ver in de buitenwijken. We gaan eerst naar Christiansborg, ja dat is er weer zo één, hier speelt de Deense serie “Borgen” zich grotendeels af. Een imposant gebouw, waar we een rondje om heen lopen, dan pakken we de fiets weer, want we willen natuurlijk ook de “kleine zeemeermin” zien. Het beeld van het gelijknamige sprookje uit 1836 van Hans Christian Andersen.
de kleine zeemeermin
Wat hier gebeurt!? Zo veel mensen! We zijn af en toe ook heerlijk naïef, denken dat dit een stil plekje buiten het centrum zou zijn. Wel eens van bussen gehoord?! Touringcars vol, Hop on Hop off bussen en de gewone stadsbussen. bij dit kleine parkje rijden steeds wel een stuk of 10 van deze grote jongens rond. Verder rijden er een aantal riksja’s rond en staan er nogal wat fietsen en stepjes, kortom de chaos is compleet. Wil je een foto van de kleine zeemeermin? Dan moet je toch echt een minuut of 10 geduld hebben. Ik strijk neer op een bankje met Boris, die vindt al dat gedoe maar niets, maak een gezellig praatje met een Oostenrijks gezin en Rob worstelt zich door de menigte heen, want ook hij wil die foto! Je moet er de humor maar van in zien en samen kijken we vanaf ons bankje nog eens naar het gekrioel om ons heen.
drukte in de wijk Nyhavn
We besluiten dat het voor vandaag genoeg is, inmiddels is de dag voorbij en krijgen we trek. Morgen weer een dag. Die begint met regen, dus doen we rustig aan in de camper, ontbijt, douche, krantje en na de lunch is het droog en bewolkt. We besluiten Boris in de camper te laten en fietsen samen naar de stad. in het centrum parkeren we de fietsen en gaan verder lopen. Eerst naar Nyhavn, daar waar de gekleurde huizen staan. Het oudste pand stamt uit 1681, echt een zeeliedenbuurt met een slechte reputatie. Inmiddels is de wijk grondig opgeknapt en zit er vooral horeca en op het water zijn de opstapplaatsen voor de rondvaartboten. Wij wandelen er door en steken het water over naar Christianshaven. Een heel andere buurt, een vrijplaats van kunstenaars en hippies, al zie je inmiddels dat de projectontwikkelaars hier ook al aardig bezig zijn. Toch is er nog wel wat van te vinden en loopt het hier een stuk rustiger, dan aan de andere kant van het water. Het doet ons erg aan Amsterdam denken, woonboten op het water, hoge grachtenpanden, fietsen die overal tegen aan hangen. Bij een kroegje gaan we wat drinken en bestellen het typisch Deense smørrebrød. Een donker brood, beetje lijkend op roggebrood, maar wat ons betreft lekkerder. Heerlijk met garnalen, vis en salade!
het smørrebrød ligt verstopt onder heel veel lekkers
Wandelend door de stad komen we weer bij de fietsen en gaan terug naar Boris. Het blijft toch lastig met het weer, we gingen weg met bewolking en komen terug met een strak blauwe lucht. Gelukkig is het in de camper nog koel en ligt Boris heerlijk te slapen.
Er is duidelijk door Amsterdamse bouwmeesters gebouwd in Kopenhagen
Dan is het moment daar om echt kilometers te gaan vreten, we hebben de boot van Denemarken naar Duitsland geboekt en daar koersen we nu op af. Onderweg stoppen we nog even voor een wandeling naar de Dodekalitten. Een cirkel van nu nog 10 beelden, uiteindelijk zullen er 12 staan.
een pauze onderweg brengt ons bij de “Dodekalitten”
We overnachten op een vrij plekje dichtbij de haven, zodat we de volgende ochtend nog even kunnen lummelen, met Boris het strand op en als het daar heel stil is kan hij ook nog even los, lekker rennen! Eind van de ochtend rijden we naar de haven van Rødby, we verdwalen in de wirwar van aanduidingen en voor we het weten zitten we op de snelweg, helmaal de verkeerde kant op…….weg van de haven. Na een kilometer of 7 kunnen we de snelweg af en weer op en dan gaat het gelukkig goed. We hebben ons aangewend om echt een paar uur voor de afvaart in een haven te zijn, meestal is dat overbodig, maar zoals vandaag wil je niet de boot missen! Uiteindelijk zijn we zo keurig op tijd dat we zelfs een afvaart eerder mee kunnen! Halverwege de middag komen we aan in Puttgarden. Nog een uurtje rijden en dan strijken we neer in het kustplaatsje Hohwacht. Het is lekker weer dus naar buiten. We lopen een flink stuk langs de zee en strijken op een terrasje neer voor een biertje. Dat is hier gewoon en dat hebben we in Scandinavië wel een beetje gemist, we zitten zo lekker dat we er meteen maar een hapje eten, niets bijzonders, maar lekker in het zonnetje!
9 meter hoge beelden, de hoofden zijn al 2 meter
Dan worden het echt nog een paar rijdagen, kilometers vreten en leuke overnachtingsplekjes zoeken. We vinden een piepklein haventje in Assel, waar weinig gebeurt. Wel is er een echte vrije camperplaats aan het water. We zijn en blijven er alleen, er passeren wat fietsers, een man stoeit met de motor van zijn bootje en wij eten heerlijk buiten in de zon. We kijken iedere avond even het journaal en zien forse buien overal. Bij ons voelt het ook drukkend en klam, maar behalve een paar druppels gebeurt er verder niets. Het zou nu best even mogen, een flinke bui!
één van de laatste overtochten van deze reis
Verder maar weer nu naar een camperplaats met douche, die vinden we in Bad Zwischenahn. We gaan hier 2 nachtjes blijven voor we echt naar Nederland rijden. Hier bezoekt Rob een kapper, maken we deze blog en vlog af en zetten de stoelen buiten en genieten van het zomerse weer. Dan de laatste dag, naar Noord Holland, we kunnen weer bij familie in de tuin en daar kijken we naar uit. We zullen 2 maanden in Nederland blijven, er zijn afspraken, zaken die geregeld moeten worden, maar natuurlijk vooral familie en vrienden zien. In september weer verder, we zullen waarschijnlijk nog wel een paar vlogs maken, de blogs gaan weer verder in september, tot dan!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Het is regelmatig wikken en wegen, gaan we zuidwaarts, westwaarts, doen we nog een dorp, stadje, wandeling of luieren we wat met een boek? Er zijn heel wat keuze momenten tijdens het reizen. Het plan was om de zuidkust van Zweden rond te trekken en dan bij Malmö uit te komen. We tellen de dagen die we nog hebben en bedenken dat het teveel is, als we de zuidkust nog willen zien betekent dat iedere dag rijden, uitstapjes maken en verder. Dat kan natuurlijk, maar na 6 weken onderweg zijn, zit ons hoofd een beetje vol van alle indrukken en hebben we de puf niet om er nog een schepje bovenop te doen. Dat zou ook zo jammer zijn van al het moois dat we al hebben gezien en ervaren. Voor dit moment is genoeg even genoeg, we gaan het rustig aan doen. Chillen, beetje wandelen, boekje lezen, gewoon rustig aan.
BBQ en fikkie stoken
We besluiten daarom naar het westen te rijden en daar via de kust naar Malmo en Kopenhagen te trekken. Op deze route ligt de camperplaats van Dick en Jacquelien, onder camperaars en vlogkijkers beter bekend als “de Mazzel”. We blijven hier 3 nachtjes, rommelen om de camper, poetsbeurt enz. Bezoeken een elandboerderij, die vooral is opgezet voor educatieve doeleinden, erg interessant. We zijn op de fiets en dat is de moeite waard, we rijden door prachtig landschap. Boris blijft in de camper, die is niet welkom bij de elanden! We maken nog een wandeling door de bossen en stoken 2 avonden een kampvuurtje op de stookplaats, ik word daar zo gelukkig van! Turen in de vlammen en mijmeren over ……………….Kortom een heerlijke plek.
eland voeren
Als we vertrekken krijgen we van Jacquelien nog de tip om bij de sluizen van Trollhättan te gaan kijken. Tips zijn altijd welkom en dit klinkt goed, bijna 3 uur rijden, net een mooie afstand. We vinden een park4night plek, dichtbij de energiecentrale waar Vattenfall is ontstaan. Voor ons is het naar de sluizen zo’n 3 km wandelen, maar dat is na het autorijden altijd lekker om even de benen te strekken. Het is een mooie wandeling langs het water, we komen eerst bij de oudste sluizen uit de 19e eeuw. Er is een enorm verval en het sluizencomplex bestaat dan ook uit 6 trappen. Mooi dat dit er allemaal nog is, al gebeurt er niets meer mee. Daarna wandelen we naar het nieuwe deel en daar gaan boten in en uit de sluizen met een verval van zo’n 9 meter. Altijd leuk en indrukwekkend om te zien hoe mensen hier staan te hannesen, een vrouw die bijna te water gaat omdat haar man als eerste de sluis in wil en dus een dot gas geeft waardoor zij haar evenwicht verliest, gaat net goed! Bij de oude en nieuwe sluis zijn ook nog camperplaatsen, maar wij vinden ons plekje prima. We wandelen terug, de dag is weer voorbij en morgen weer verder.
een deel van de oude sluizen
We rijden naar Gothenburg, bij deze stad staan we op een grote stadscamping en met de bus rijden we naar het centrum. We lopen een paar uur door de stad, maar kunnen het niet echt vinden. De stad is ter hoogte van het water een grote bouwput, de historische schepen die hier zouden liggen zijn nu verstopt en alleen “de Viking” een grote bark met 3 masten. Het lijkt er op of er een tunnel onder de stad wordt gemaakt en we tellen zeker 10 grote hijskranen. Verderop in de stad bij het arsenaal is het wel de moeite waard. Een historische wijk, waar nu veel ambachtsmensen werken en ik de verleiding niet kan weerstaan om bij een zilversmid een ring te kopen. Maar dat is het dan ook wel, er is ook niet veel leven op straat, we laten het erbij en gaan met de bus terg naar Boris, die blij is dat we weer terug zijn. De volgende dag hebben we nog even twijfel of we nog een keer naar de stad gaan, maar de beloofde regen is er en dat nodigt niet uit om weer op te gaan. We blijven op de camping, doen de was pakken de laptops, boeken de boot van Denemarken naar Duitsland, tja het einde komt in zicht!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Na Korsnes rijden we naar Rognan, ook weer zo’n mooi vrij plekje in een park, haventje, maar……..ook grote feesttenten, hekken, alles wat op een festival lijkt. Maar eens even een praatje maken met een meneer die er rond loopt. Haha! Morgen is hier een kinderfestival, het is natuurlijk het weekend van de langste dag, dus er zullen wel veel van dit soort feestjes zijn. Voor nu is het voor ons prima om hier te overnachten en morgen weer door te rijden. De volgende ochtend staat er even voor tienen al een rij bij de entree en als we weg rijden zien we overal vaders, moeders en kinderen die richting festival trekken. Ze hebben dan ook een prachtige, zonnige dag voor een feestje!
op weg naar de bovenkant van een waterval
Wij rijden naar een ander plekje, nog geen half uur rijden, waar we misschien nog wel mooier staan. We leren het steeds beter, echt de weg af en dan 10 minuten rijden en hupsakee, ligt er weer een paradijs te wachten in Hestbriken. Er staan nog 3 campers, maar die maken zich klaar om te vertrekken en om 11.00 uur zijn we daar alleen. Echt alleen zijn we niet en dat vinden we ook helemaal niet erg, verderop is een kleine camping en er loopt een grindpad naar wat huizen en caravans in het bos. Wij genieten tijdens de lunch van de snelstromende rivier en de rust om ons heen. We besluiten om een flinke wandeling te maken naar de bovenkant van de waterval die we in de verte zien. Eerst gaat het over een grindpad tot aan de voet van de waterval, naast de waterval loopt een pad, geitenpaadje en af en toe nog minder dan dat, omhoog en omhoog en omhoog. Het is af en toe met handen en voeten kruipen, aan boomwortels omhoog trekken en verder klauteren. Gelukkig staat het wel aangegeven met rode stippen, anders waren we nooit boven gekomen. Steeds vaker nemen we een pauze van een paar minuten, slokje drinken en verder maar weer. 300 meter omhoog is voor ons toch wel een flinke klim, maar de uitzichten onderweg, steeds het bulderen van de waterval naast ons, de rust om ons heen, zo mooi! We zien een paar mensen onderweg, maar we voelen ons heel alleen. Eenmaal boven, zittend op een rots, blazen we even flink uit. Dan is er wel weer genoeg energie om af te dalen. We lopen 5 km over een grindpad die ons naar de camper terug voert, waar in middels nog een paar busjes, een camper en een paar tenten staan. We liggen die avond vroeg in ons mandje!
boven aan de waterval
Dan is het toch echt zover, we gaan Noorwegen verlaten. 17 mei kwamen we binnen varen en hadden we hoop dat dit land ons wel zou liggen. Natuurlijk hebben we ons van tevoren ingelezen, hebben we tips gekregen, foto’s gezien, andere vlogs bekeken, maar hoe het echt zou zijn? We zijn werkelijk overweldigd door de natuur, de vriendelijke mensen, de mooie plekjes. We hebben ook ervaren dat het op sommige plekken teveel is. Zeker daar waar de cruiseschepen komen en dus de highlights zijn, is het soms druk. De Lofoten worden overspoeld door toeristen, maar we komen hier zeker terug!
overnachten naast de kerk Skellefteå
We willen niet te snel afzakken naar Nederland, maar pakken toch even een paar rijdagen. Eerst dwars door Zweden van west naar oost, waar we uren door niemandsland rijden en vooral veel bossen zien en 3 rendieren. In Zweden vinden we in Skellefteå een mooie plek tussen kerk, kerkhof en meertje en halen een pizza, gewoon omdat de pizzeria 400 meter verderop zit. Heerlijk!
kilometers vreten in Zweden
Nog maar zo’n lange dag op het asfalt, gelukkig wordt het landschap wel iets afwisselender, we zien af en toe de zee, dorpjes en er is meer verkeer. Eind van de middag komen we aan op plaats van bestemming. Rob heeft een camperplek gereserveerd, dat doen we niet vaak, maar na 2 lange dagen rijden is dat een verstandige beslissing. Zoeken naar een plek en dan misschien nog langer onderweg zijn is voor de stemming in de camper niet goed, want we zijn allebei erg gaar, moe en toe aan rust. En wat voor plekje Rob heeft gevonden? Een topplek! In het dorpje Stocka is een haventje, met een kleine camperplaats en zicht op zee. Veel Zweden, een Duitser en een Nederlander en wat ons deze reis nog niet gebeurt is, we worden herkent. Dat blijft toch een vreemde gewaarwording, maar wel een hele leuke. We blijven hier een paar dagen en spreken dan ook af om wat te drinken bij de camper en verhalen uit te wisselen, want dat is altijd leuk! Het wordt dan ook een gezellige avond en we leren veel, want Hedy en Frank komen al jaren in Zweden.
het schiereiland van Stocka
We genieten van deze plaats, fietsen naar de supermarkt, wandelen over het kleine bebouwde schiereiland en genieten van prachtig weer. We boeken nog een nachtje bij, want waarom al verder als het hier nog prima is? Als we met Boris een rondje gaan wandelen vinden we een kustpad, waar niemand is, dus Boris stiekem even los. Een heerlijke wandeling, mooi pad met mos, rotsen, poeltjes, bomen en steeds de zee naast ons. Deze camperplaats heeft geen receptie, maar alles wordt geregeld via de website. Zo kunnen we voor een paar euro de wasmachine voor een aantal wassen reserveren. Er komt wel iedere dag iemand schoonmaken en de eigenaar komt ook een paar keer per dag even kijken of alles goed gaat. Er is zelfs een meisje dat de broodjesservice doet. Wij denken dat het een scholiere is die zo wat zakgeld verdient, ’s avonds komt ze de bestelling opnemen en rond 9 uur komt ze de broodjes brengen.
broodjesservice op de camperplaats
Na 3 nachtjes is het tijd om weer verder te gaan, allebei nog even onder de heerlijke douche, op naar een vrije plek. We rijden anderhalf uur, halen boodschappen, tanken, vullen de wijnvoorraad aan en ook in Zweden moeten we kaneelbroodjes proeven. We vonden ze in Noorwegen erg lekker, van de bakker, in de supermarkt kun je ze beter laten liggen. Het is wel goed boodschappen doen in Zweden, al zit er wel flink verschil tussen de supermarkten. De ICA is behoorlijk duur, maar de WILLY’S is bijna Nederlands qua prijs. Het assortiment is ook veel groter dan in Noorwegen, dat is dus prettig boodschappen doen!
in Noorwegen en Zweden is er ongelofelijk veel snoep in de supermarkt
Dan komen we op onze nieuwe bestemming, we snappen het niet helemaal, het terrein is afgesloten met een hek, op slot. We hebben inmiddels wel reuze trek en besluiten dan eerst maar eens te lunchen en rustig om ons heen te kijken. We maken een praatje met een jongeman die hier even komt zwemmen, brrrrrr! en vragen of hij het weet, maar nee, hij is niet van hier. Bij Rob valt het kwartje, tussen de bomen zijn parkeerplekken en vandaar loop je het picknickterrein op, waar gezwommen kan worden, fikkie stoken, hebben we nog niet gedaan, vanavond maar eens gaan doen!? en waar kleedruimtes en toiletten zijn. Aan de overkant is het dorp Norrsundet, met een visrokerij, museum, camperplek, koffiehuis en een restaurant. Dit restaurant is ons aanbevolen door Hedy en Frank en een Zweeds stel op de vorige camping, tja en wat moet je dan? Natuurlijk heerlijk uit eten gaan, zalm uit eigen rokerij, jammie. Daar waar wij staan loopt een pad door het bos langs de kust, met Boris maken we daar een lange wandeling en nemen de muggen op de koop toe.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
In Flagstad hebben we de was gedaan en heerlijk gedoucht, daarna is het tijd om weer verder te gaan. Na weer zo’n mooie autorit komen we op een vrije plek met uitzicht op het water, altijd en overal water hier in Noorwegen en zeker op de Lofoten. Het is hier stil, een paar campers en een wandelpad naast de deur. De schoenen aan, stokken mee en als we dat aan het organiseren zijn, staat Boris al te springen. Hij weet heel goed wanneer we op stap gaan met hem of zonder hem. Als we bv de boodschappentas pakken blijft hij gewoon liggen, maar pakken we de rugzak dan weet hij dat hij mee mag. En zo blij, hij huppelt door de camper! In Noorwegen mogen honden tussen april en september niet loslopen, gelukkig hebben we nog een lange uitlooplijn zodat hij iets meer ruimte heeft en af en toe laten we hem toch stiekem toch maar even los. Het afdalen is even pittig, een super smal paadje langs een afgrond en de ondergrond bestaat uit rotsen en superzacht heide, veen en mos waar je ver in wegzakt. Ik heb niet vaak last van hoogtevrees, maar hier durf ik niet zo goed naast met te kijken. Rob en Boris zijn al lang beneden, als ik nog voetje voor voetje afdaal. Toch is het een mooie wandeling, waar we helemaal alleen zijn en dat is tussen de bergen, meertje aan je voeten en een hond die als een jong geitje heen en weer huppelt echt een geluksmomentje.
de paden op, de lanen in
De volgende dag rijden we naar Henningsvær, een klein dorp, met natuurlijk een haven, leuke winkeltjes en een ijsje toe. Ik vind ook een souvenir, een schild van een zee-egel, die hebben we in Kroatië ook al eerder gezien, op zich niet heel bijzonder. Hier in Noorwegen zijn ze anders, ze zijn prachtig gekleurd en doordat er een lichtje en een onderzetter bij horen is het een klein lampje. Het winkeltje is heel donker en overal staan en hangen de zee-egellampjes, zo schattig! De zee-egels zijn hier een plaag en horen hier niet thuis, daarom worden ze gevangen en op deze manier verkocht. We hebben dan wel geen huis om het neer te zetten en in de camper is het te kwetsbaar, maar er komt vast een moment dat dit lampje een plekje krijgt.
natuurlijk ook bootjes kijken in Henningsvær
Als ik zo schrijf en wat we filmen lijkt het misschien alsof Noorwegen en de Lofoten geen nadelen hebben. Nou die zijn er ook, het is veel drukker dan we verwacht hadden! Ongelofelijk veel toeristen die van de cruiseschepen afkomen. We hebben ons al aan gewend om dan maar even een halfuurtje te wachten en dan zijn ze weer weg. Daarnaast is Noorwegen een echt camperland en daar kun je niet om heen. Op de wegen hebben we er geen last van, dat is allemaal prima te doen. Wat we wel ingewikkeld vinden zijn de vrije plekken, we moeten nog meer de B-wegen opzoeken en de daar bijbehorende uithoeken. Het lange licht maakt dat mensen dag en nacht op pad zijn en het dus nooit lang rustig is. Zo genoeg geklaagd, we hebben het ontzettend naar de zin en de ongemakken nemen we voor lief, want al met al valt dat natuurlijk ook wel mee.
het is druk, maar we vinden toch steeds mooie plekken
Na Henningsvær rijden we zo’n B-weg in en komen op een parkeerplaats in een stille, rustige uithoek. En inderdaad zo stil, maar wel ’s nachts om 2, 4 en 6 uur auto’s die arriveren, uitstappen, geklets en slaan met portieren. Waar ze heen gaan? Geen idee, er is wel een kleine natuurcamping en wat we veel zien, zijn mensen die de achterbank ombouwen tot bed en ’s morgens vroeg weer vertrekken. Meestal zijn het Noren, misschien onderweg voor een wandeling?
rekken vol stokvis in Laukvik
Wij vertrekken ook weer en rijden naar Laukvik, we hadden het idee om bij de Nederlander die hier woont en een Noorderlicht centrum heeft te gaan kijken, maar logischerwijs is die in de zomer dicht. beetje naïef van ons. Toch strijken we neer in dit kleine dorp, met camperplaats, koffiebranderij en café. Na aankomst wandelen we door het dorp en zien voor het eerst de stellingen nog vol kabeljauw hangen. We hebben onderweg al zoveel droogrekken gezien, maar bijna altijd leeg. Hier hangt het nog helemaal vol. Indrukwekkend, omdat het zondagmiddag is wordt er niet gewerkt, we kunnen dus tussen de droogrekken door lopen en de vis eens goed bekijken. Imposant hoor! Het café is op zondagmiddag open tot 16 uur, het lukt ons nog net om er wat te drinken en te genieten van een zonnetje in de haven. Toen we hier aankwamen hadden we nog even twijfel, er was veel zeemist en dat maakt de omgeving wat somber. toch besluiten we te blijven, ik zeg het wel vaker, niet te snel weer weggaan. Ook al lijkt een plek niet boeiend, als het de tijd krijgt valt het vaak wel mee. Nou dit is zo’n plek. Langzaam trekt de zeemist weg en aan het eind van de dag is het prachtig weer. De dagen erna blijft het zo en wij blijven hier. Een prachtige plek aan het water, zicht op het dorp, we zetten de stoelen neer en genieten van de zon. We eten ’s avonds buiten, lopen om 23.30 uur nog een rondje over de kade. Het voelt als vakantie, haha! Als reiziger moet dat af en toe even, een paar dagen niets!
Laukvik gevangen in een regenboog, daarna 3 dagen mooi weer
Als het weer omslaat is het na 3 dagen tijd om verder te gaan, de weerberichten lijken niet best. we besluiten om toch iets sneller zuidwaarts richting zuid Zweden te rijden. Daar is het de komende weken mooi weer, terwijl het rondom de Lofoten en Vesteralen slecht weer wordt. We rijden nog een klein beetje omhoog, omdat dat een logische route is en we graan naar het Hurtigruten museum in Stokmarknes willen. Veel buien onderweg, het is opeens echt somber weer. In Stokmarknes parkeren we de camper, laten Boris op de camper passen en wij genieten een paar uur van dit museum. Het laat zien hoe een paar jonge mannen toestemming kregen om een postboot route op te zetten om inwoners van Noorwegen te voorzien van post, levensmiddelen en mensen van de ene naar de andere plek te brengen. In deze tijd waren er nauwelijks wegen in noorwegen en deze route bleef de hele winter open. Inmiddels zijn er wegen en is de Hurtigruten, 130 jaar later een toeristische route voor buitenlanders. In het museum ligt de Finnmarken een schip van de vloot, omgebouwd tot museum. Wij genieten ervan, Rob van de techniek en ik van het interieur.
Rob in de herensalon aan boord van de Finnmarken
Een stukje buiten Stokmarknes vinden we een parkeerplaats waar we overnachten. Rob slaapt prima, ik iets minder, ik ben te braaf. Het is dicht bij een woonwijk en een camping, niet helemaal volgens de Noorse regels, hier geldt het “allemansrecht”. Je mag op een plaats overnachten als er geen verbodsbord staat, het geen privéterrein is en minimaal 150 meter van een huis af. Dat laatste gaat hier niet op en wij hebben voor ons zelf de regel dat we niet in de buurt van camping/camperplaatsen gaan staan. Ook dat gaat deze nacht niet op, want 800 meter verderop is een camping. Al hebben we wel twijfel of die wel open is. Goed, we overtreden dus de regels, maar gaan hier toch staan, ik slaap onrustig en Rob ligt lekker te ronken.
Het echt slechte weer lijkt uit te blijven, we spreken af, dat als het rond lunchtijd nog steeds redelijk weer is we niet verder rijden, maar gaan wandelen en niet verder gaan. Na veel wegwerkzaamheden, een pont met een fabelachtig uitzicht, vinden we naast Korsnes, een klein dorpje een parkeerterrein langs een doodlopende weg. We lunchen hier, gaan wandelen en besluiten te blijven. Zicht op het water, de bergen, het dorp, helemaal prima. Zo hebben we opeens minder haast om naar zuid Zweden te rijden. Want met 15 graden, geen wind en prachtige natuur is het helemaal niet nodig om snel door te rijden.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Van Bud rijden we naar Kristiansund, niet echt de “place to be”. Dat wisten we eigenlijk ook wel, we hadden er van te voren al één en ander over gelezen. Deze stad is in de tweede wereldoorlog voor het grootste deel plat gebombardeerd, als onderdeel van de Atlantic Wall. Nu is het een stad met vooral jaren 50 en 60 bouw en niet op z’n mooist. Het enigste dat boeit is de haven. De stad bestaat uit een aantal eilanden en er varen dan ook pontjes af en aan. We gaan wel even flink uit onze bol, we gaan uit eten en dat doen we niet vaak in Noorwegen, maar tegenover de camperplaats zit een knus restaurant. Het ziet er gezellig uit en het eten smaakt heerlijk, en we hebben een fijne avond.
Terug in de camper hebben we een brainstormsessie, wat willen we nog? Hoeveel tijd hebben we nog? We zijn er al snel uit, we gaan naar de Lofoten! Een plek waar iedereen die naar Noorwegen gaat wel geweest wil zijn. De komende dagen is er regen voorspelt, prima weer om kilometers te maken. Het zijn gelukkig geen zware buien, maar afwisselend, miezeren, buitje en regelmatig ook droog. Van Kristiansund rijden we naar Steinkjer waar we prima slapen op een parkeerterrein naast een museum, stil en rustig. Dan verder naar Mo I Rana, waar we weer op een parkeerterrein overnachten, naast een spoorrails waar goederentreinen over heen gaan, niet veel, maar wel met oorverdovend kabaal. Tja, het is niet altijd feest. De volgende ochtend doen we boodschappen, tanken gas, want de kachel moet af en toe wel branden.
Nog een paar uur en dan zijn we in Bodø . Rob houdt van het goed uitzoeken en speuren naar veerdiensten en dat heeft hij voor deze overtocht ook gedaan, met wat tips van Pål uit Bergen. De oversteek naar de Lofoten kun je reserveren, maar niet als je de Autopassferje wil gebruiken. Dat scheelt 100 euro, we nemen de gok en gaan zonder te reserveren in de rij staan. Er wordt een boot geladen als we in de rij gaan staan, maar daar kunnen wij niet op. We wachten op de volgende die over 3 uur vertrekt, we koken, eten, drinken koffie, doen het wekelijkse belletje naar Rob zijn moeder en dan is het zover, het gaat het lukken. We kunnen met de boot mee, we zijn zo’n beetje de laatste die het ruim in rijden en voelen ons best bofferds, dat het zo eenvoudig gelukt is! We gaan echt naar de Lofoten. Het weer schijnt de komende dagen beter te worden, minder regen en een zonnetje! Kom maar op!
we passeren de poolcirkel
Een groot voordeel van het niet donker worden, het wordt nu echt niet meer donker!, is dat je ’s avonds om 22.00 uur nog een plekje kunt gaan zoeken. Wij houden er niet van om in het donker, smalle wegen, nauwelijks verlichting een slaapplek te zoeken. nu is dat geen enkel probleem. We rijden naar het vissersplaatsje Å, daar is een redelijk groot parkeerterrein en een plekje voor de camper. We zijn niet de enige, het wordt dan ook een onrustige nacht. Rond 5 uur vertrekken er al campers, waarschijnlijk richting boot en om 6 uur komen er campers die van de nachtboot afkomen, ondertussen rijdt de lijndienst die hier een bushalte heeft ook zijn eerste rondje. Kort nachtje dus! Niet getreurd, we ontbijten rustig, genieten van onze koffie en gaan dan het dorp maar eens bekijken. Niet helemaal het juiste moment want er worden ook net toeristen uit een stuk of 7 touringcars losgelaten! Het is dan ook een ontzettend leuk dorpje, met veel vissershuisjes, een haven en een museum. Wij slenteren een half uurtje rond en dan is het opeens stil om ons heen. De grote horde is weer vertrokken en nu is het echt fijn om rond te lopen. We kopen kaartjes voor het visserijmuseum en krijgen daar een rondleiding bij, een leuke enthousiaste gids neemt ons mee in een vissershuisje, de leverstokerij en ze vertelt veel over de geschiedenis van de vissersdorpen. Zelf nemen we nog een kijkje in het postkantoor, de bakkerij die nog gebruikt wordt en waar ze kaneelbroodjes bakken en verkopen, die smaken heerlijk.
de haven in het vissersdorp Å
Na de lunch is het tijd om met Boris op stap te gaan. Achter de parkeerplaats is een flinke heuvel die we opklauteren en die ons prachtige vergezichten biedt op Å, de kust, een meer en de bergen. We zijn nu al blij dat we naar de Lofoten zijn overgestoken. Tijdens de wandeling worden we nog wel even belaagd door een paar vogels die recht op ons afkomen en luid krijsend om ons heen vliegen. We komen vast te dicht bij hun nest, want even eerder deden ze dit ook al bij een paar mannen. We lopen dus maar snel een stukje verder, de vogels komen tot rust en wij strijken neer op een steen om eens even rustig van dit fabelachtige landschap te genieten.
Boris houdt ons graag gezelschap
Na de wandeling besluiten we verder te rijden om een camping op te zoeken, het is weer tijd voor een wasmachine en een echte douche. We rijden een prachtige rit door sprookjesachtig landschap. Hier zou zomaar “in de ban van de ring” gefilmd kunnen zijn, prima decor voor Frodo! Bergtoppen omgeven met sluierbewolking, groene, hellingen, prachtig blauw water, wat zijn de Lofoten adembenemend mooi!
de camping in Flagstad
We vinden een camping in Flagstad, een klein dorpje met de camping aan het strand. De volgende dag zijn we zoet met opruimen, wassen, huishouden, strand wandelen en rommelen om de camper. Hoe we verder trekken over de Lofoten lezen jullie volgende week
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Een prachtige wandeling! Het is zeker een uur lopen, maar dat komt omdat we steeds even om ons heen willen kijken, zien we de gletsjer (Briksdal) al, is er weer zo’n mooi watervalletje, liggen er geitjes op een rots genieten van de zon en stiekem even uitpuffen van deze stevige wandeling omhoog. Boven aangekomen is het uitzicht prachtig, de gletsjer die over de rotsen hangt, het prachtige blauwe water. We strijken neer op een paar grote keien en genieten. We zijn zeker niet alleen, want er stoppen beneden ook touringcars en de mensen die daar uitstappen worden met golfkarretjes omhoog gebracht. De laatste 200 meter moeten ze zelf lopen. Echt druk is het gelukkig nog niet, hoog zomer is dat vast wel anders. Voor ons is het stil genoeg om te genieten. Daardoor hebben we te weinig gefilmd voor de vlog, goed teken, het was te mooi.
de gletsjer
Terug gaat de wandeling een stuk sneller, maar ook nu stoppen we regelmatig om de omgeving te bewonderen. De rest van de dag lummelen we om de camper, doen de was, ruimen op en genieten van deze mooie camping. Van dit plekje rijden we richting Trollstiger, maar bij Geiranger gaan we toch maar op de rem. Tussen Geiranger en de Trollstiger lijken weinig plekjes om vrij te staan en doorrrijden naar de Trollstigen wordt te haastig rijden omdat het al laat is. Zeer tegen onze zin strijken we neer op een grote camping in het toeristische dorp, Geiranger. We lopen wel een rondje door het dorp, op zoek naar onze vaste souvenirs, een ansichtkaart, sleutelhanger en onderzetter, maar in de 6 winkels die het oord rijk is, ligt 6x dezelfde meuk, dus dat slaan we over. Een biertje doen we wel en zitten opeens midden in Spanje. Horen en zien vergaat ons, een cruiseschip heeft een paar duizend Spanjaarden uitgespuugd en dat is te horen. Natuurlijk vermaken we ons er kostelijk mee en is het leuk om te observeren hoe verschillend bevolkingsgroepen kunnen zijn.
biertje op een terras en mensen kijken
De volgende dag vertrekken we weer, Rob heeft inmiddels gelezen dat de Trollstigen is afgesloten en Pål heeft Rob er via whatsapp ook voor gewaarschuwd. We zullen het wel gaan zien, we varen over met een pont. Tijdens het wachten op de pont schiet ik een winkel binnen, helemal leuk, antiek, curiosa, rommeltjes van niks, het is maar goed dat ik niets mee kan nemen, ik zie zoveel leuks. Als ik al bijna buiten sta, zie ik vanuit mijn ooghoek een molentje met sleutelhangers, waar een paar miniatuur gebreide noorse sokken hangen, ik heb mijn souvenir gevonden. Met de pont aan de overkant aangekomen zien we dat de Trollstigen inderdaad is afgesloten. Er blijken rotsblokken op de weg te liggen en dat moet eerst worden opgeruimd. We gaan dus linksaf en gaan eerst maar eens een stopplekje zoeken voor de lunch. In een klein dorp is een plekje aan het water waar we gaan staan, voor we goed en wel stil staan hebben we al besloten dat we hier willen overnachten. Stil plekje, midden in het dorp, achter de supermarkt met uitzicht op het fjord. Na de lunch gaan we wandelen, het weer gaat veranderen, dus pikken we deze zonnige middag nog even mee voor een wandeling. Stordal heeft 2 kerkjes en we vinden allebei de Noorse staafkerken mooi, daar wandelen we dus naar toe en bekijken het van alle kanten. We kunnen niet naar binnen, maar de buitenkant is ook al zo mooi. al hadden we graag de binnenkant van het rozenkerkje gezien, want dat is volgens de borden, van binnen prachtig beschilderd. We lopen via een andere weg terug naar de camper. Het is fijn om in dorpjes neer te strijken waar totaal geen toerisme is, het is stil, mensen zijn buiten in de tuin bezig, spelen met hun kinderen en de koeien grazen in het weiland, topwandeling.
wandelen in Stordal en genieten van velden vol Lupines
Dan rijden we naar Ålesund, het weer is echt omgeslagen, het regent en is een stuk kouder, de spijkerbroeken en warme vesten komen te voorschijn en we hebben even een dag nodig om hier aan te wennen. We gaan toch maar gewoon op stap in dit stadje, eerst met Boris naar een groot park en later met zijn tweetjes de stad in. Ålesund is echt anders doordat bijna de hele stad van steen is. In 1904 is er een grote brand geweest, die bijna de hele binnenstad heeft verwoest. Op bevel van de koning mochten er vanaf dat moment alleen stenen huizen worden gebouwd. Er staan veel hoge statige gebouwen, veelal in Jugendstil.
Het begint wel steeds harder te regenen, dus zoeken we een kroeg. De eerste die we tegenkomen is “Dirty Nelly” een leuke Ierse pub. Bij het raam nestelen we ons op een gezellig zitje en genieten heel langzaam van ons drankje. Altijd leuk om mensen te kijken, toch? Op de terugweg gaan we een drankwinkel binnen. In Noorwegen zijn dit staatswinkels en de enige plek waar je alcohol boven de 5% kunt kopen. Met een paar liter wijn en een iets lichtere bankpas, gaan we naar Boris en de camper. Altijd lachen als we terugkomen, meestal is hij diep in slaap op tafel en zo blij als een klein kind als we terug komen. Alsof we dagen weggeweest zijn in plaats van 3 uurtjes. Wel leuk thuiskomen, hoor.
veel moois in Ålesund
We blijven hier 2 nachten, we hebben een mooi plekje aan de rand van de stad, het is een officiële camperplek met douche en wc. We boffen ook nog dat we “eerste rang” staan, met onze neus aan het water, waardoor we als het droog is uitzicht hebben op de schiereilanden voor de kust. De tweede dag gaat Rob met Boris naar het uitzichtpunt, ik haak af, het is 418 treden naar boven en dat is iets wat ik met mijn slechte knie echt niet meer kan. Helaas voor Rob en Boris is het superdruk want er zijn 2 cruiseschepen aangemeerd en dat is te merken. De trappen liggen in een park en daar is het al razend druk. Toch lopen ze naar boven om te genieten van het uitzicht en dat is de moeite waard. Het is gelukkig even droog en helder en dan kun je prachtig de kust zien, de gekleurde huizen van Ålesund en alle kleine en grote boten op het water. Rob ontdekt voor de terugweg een makkelijker en rustiger pad en dat loopt een stuk relaxter naar beneden. Samen wandelen we nog een rondje door de binnenstad, maar worden door de regen en kou al snel weer richting camper gedereven.
de wandeling van Rob en Boris wordt beloond met een prachtig uitzicht
Na 2 nachten trekken we weer verder, het weer is gelukkig weer wat vriendelijker. Minder regen en wind, wel lange broeken en truien aan maar dat vinden we prima. We maken een flinke omweg om naar 2 staafkerken te kijken. We rijden in een heel andere omgeving, het is groener, minder ruig en nauwelijks sneeuw. Het heeft wel wat van Oostenrijk, anders maar toch ook weer heel mooi. De kerkjes van Rødven zijn mooi! Helaas ook nog gesloten, ze zijn open van half juni tot eind augustus, we hopen dat we nog wel kerkjes gaan vinden die we kunnen bezoeken. Eind van de middag, na best een lange dag rijden komen we aan in Bud, een ongelofelijk leuk vissersplaatsje. We vinden ons reistempo best hoog en besluiten dan ook hier 3 nachten te blijven. We wandelen langs de kust, slenteren door de haven en het dorp, doen een spelletje en werken aan de vlog en blog.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
In Eidfjord treffen we een Noors stel die hun verlengsnoer vergeten zijn. Meteen na hun werk vertrokken voor een nachtje proefkamperen in hun zelf omgebouwde bus. Tja en als je haastig weggaat vergeet je weleens wat. Ze mogen ons verlengsnoer lenen, wij hebben meer dan genoeg aan onze zonnepanelen. Met de lange, zonnige dagen die we nu hebben, hebben wij geen elektra van de camping nodig. Het levert een gezellig gesprek op en heel veel worstjes voor Boris. ’s avonds drinken we een borrel in onze camper en worden we uitgenodigd om 2 dagen later met Pål en Jeanette door Bergen te wandelen. Ze willen ons graag hun stad laten zien. Wij vinden dat ongelofelijk lief en maken er dankbaar gebruik van.
handelswijk Bryggen, Bergen heeft nog veel meer moois
De volgende dag rijden wij naar Bergen, helaas kloppen de reviews in CamperContact en Park4 Night, apps waar wij onze overnachtingsplekken in opzoeken, niet helemaal. De stad is niet echt ingesteld op campers, caravans of tenten. Nauwelijks campings, alleen ver buiten de stad en de camperplekken die er zijn, zijn overvol. Wij zwerven 2 uur door de stad en vinden uiteindelijk een plek ver buiten het centrum. we zijn er niet helemaal blij mee, want we staan vlak langs een drukke weg en er raast best veel verkeer langs. De volgende ochtend kunnen we gelukkig verkassen naar een rustigere plek op de camping. Daar worden we, wat een service, door Pål en Jeanette opgehaald . Het wordt een heerlijke dag!
Het regent zo’n 270 dagen per jaar in Bergen en ook vandaag ziet het er dreigend uit, maar er vallen maar een paar druppels en de temperatuur is prima. We gaan eerst naar het huis waar de componist Edvard Grieg heeft gewoond en daar zijn de Bergenaren erg trots op. Het is een heel mooi plekje en onze gidsen weten er veel over te vertellen. We rijden verder door het centrum van Bergen richting de kabelbaan, in plaats van de kabelbaan / funiculair te nemen gaan wij lopend naar boven om te genieten van het uitzicht over de stad en de eilanden die er voor de kust liggen. Daarna zwerven we door een paar oude wijken van de stad, drinken koffie, wandelen nog verder en bezoeken als laatste de wijk Bryggen. De oude handelswijk, met werkplaatsen, leuke winkeltjes en heeel veeel toeristen. Gelukkig zijn wij er op zondag, dan zijn veel winkels gesloten in Noorwegen en dus ook in dit wijkje. Als de winkels open zijn kun je hier waarschijnlijk over de hoofden lopen. Als afsluiting gaan we samen ergens eten, Boris kan in de auto blijven, maar wat heeft hij het goed gedaan, de hele dag aan de riem meegelopen en weinig paniek gehad in de stad. Pas aan het eind wordt hij even helemaal mal van een aantal steps en ging de staart tussen de benen. Het is zo fijn, dat hij nu hij wat ouder wordt steeds beter mee kan zonder in paniek te raken. We worden heel lief weer helemaal naar de camping terug gebracht en met een dikke knuffel nemen we afscheid. Wel met de belofte om als ze ooit in Nederland komen, ze door ons worden rondgeleid.
onze lieve gidsen, Pål en Jeanette
We twijfelen de dag erna of we nog meer in Bergen willen doen of vertrekken. Het weer helpt mee in onze beslissing, Bergen maakt zijn reputatie waar, regen en niet zo’n beetje ook. We gaan dus verder. Ik heb van Rob met kerst een mooi boek over Noorwegen gehad, met daarin routes en tips. We gebruiken het regelmatig om onze route te bepalen. Zo ook vandaag, we maken flink wat kilometers en gelukkig is het regelmatig droog, dat is toch net wat fijner genieten van de uitzichten en het letten op de weg.
mooie uitzichten onderweg
We komen bij een pontje in Masfjordnes waar mee we de oversteek van een fjord willen maken. De pont ligt aan de overkant en ik wandel dus even een rondje met Boris en bedenk dat we net zo goed hier kunnen blijven. Er is een plek waar we kunnen staan, mooi uitzicht en het is inmiddels half 3, dus waarom door rijden? Als ik bij de camper terug kom, stapt Rob uit en zegt “Weet je, misschien……………” Ja! is mijn antwoord, we blijven hier. 2 zielen, 1 gedachte, mooi toch. We parkeren de camper, werken aan vlog en blog, lezen wat, lopen een rondje tussen de buien door en hebben weer een fijne dag.
hotel in hout (Balestrand)
We gaan de volgende ochtend de pont op, maken weer prachtige kilometers, pakken nog een pont en zijn begin van de middag in Balestrand. Een klein toeristisch plaatsje met veel hotels, maar wat voor ons belangrijk is, in de haven is een sanitair gebouwtje met een wasmachine. Die kunnen we goed gebruiken. Bij de VVV betalen we voor een code, zetten de wasmachine aan en hebben dan anderhalf uur voor een wandeling door en om het dorp. We genieten allebei van de Noorse bouwstijl, veel hout en houtsnijwerk, variërend van wit, grijs, oker, dieprood, groen en allerlei andere kleuren. Sommige huizen heel simpel, maar hier staat een enorm hotel met houtsnijwerk, zo mooi! Verderop staat een klein kerkje met ook al zoveel houtsnijwerk en mooie beschilderingen, het is een fijne wandeling. Terug bij de camper kan de was in de droger en hebben wij tijd om even gezellig met onze dochter aan de telefoon bij te praten.
wandelen in Balestrand
Rob ontdekt dat we met dezelfde code ook kunnen douchen, dat is altijd prettig, een echte douche. We kunnen in het dorp geen plek vinden voor de camper, maar aan de andere kant van de baai is een prima plekje. Het is een arboretum, maar het lijkt alsof dat niet meer wordt bijgehouden. Er staan bij 3 bomen bordjes met beschrijvingen. Wij vinden het prima, het is een klein rondje, Boris kan even los en als er druppels vallen schuilen we in de stookplaats aan het water.
utsikten Gaularfjellet
We gaan weer rijden, een prachtige route, ja het wordt bijna saai, brengt ons via flink wat haarspeldbochten bij het Gaularfjellet utsikten (oftewel uitzichtpunt). Dit is in de jaren ’30 een werkgelegenheidsproject geweest om deze weg met dit uitzichtpunt te maken. Indrukwekkend, watervallen, diepe dalen met uitzicht op de haarspeldbochten en hoge bergen met sneeuw. Dan rijden we nog een klein stukje naar een parkeerplek bij de waterval Likholefossen, een prima plek voor de nacht met nauwelijks verkeer. Naast de parkeerplek steken we middels een smalle brug de waterval over om vervolgens in een bos verder te wandelen. Hoe fijn wil je het hebben ?
openluchtmuseum Sunnfjord
De laatste kilometers van deze week brengen ons bij een klein openluchtmuseum, hier staan boerderijen vanaf 1500 tot 1900 en laten de ontwikkeling in bouw en het boerderijleven zien. Een vriendelijke gids leidt ons rond door de boerderijen en het schooltje. Dan is het tijd om naar onze laatste bestemming van deze week te gaan, een gletsjer! We vinden bij Briksdal, onder aan de gletsjer een fijne camping en gaan hier morgenochtend de wandeling naar de gletsjer maken. Of we de gletsjer weten te bereiken?Daarover volgende week meer, tot dan!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Hier hebben we echt lang naar uitgekeken, tijdens de verkoop van het huis, het opruimen, het regelen, hadden we het ook regelmatig over onze eerste reis als huislozen, de wens was Noorwegen en nu is het dan zover, we zijn in Noorwegen! We beginnen wel meteen ons plan aan te passen, op de boot zaten erg veel Nederlanders die elkaar kenden. Nadat we een praatje hadden gemaakt begrepen we dat ze naar een christelijke conferentie in Oslo gaan. Dit hebben we ooit in Krakau ook meegemaakt en daar was het toen bizar druk en vol in de stad. We besluiten om voor Oslo een plekje aan het water te zoeken en daar tot tweede pinksterdag te blijven.
We vinden een prima plekje in Tonsberg waar we wandelen, lezen en een beetje luieren. Dan wordt het tijd om naar Oslo te rijden en allereerst een bezoek te brengen aan het Vigelandpark. Door veel mensen aanbevolen en als ik de foto’s bekijk is het wel wat voor ons. We vinden het allebei mooi, imposant en de moeite waard. We lopen dan ook best een tijd door het park, soms gaat één van ons met Boris op een bankje zitten en slentert de ander tussen de beelden en toeristen rond.
rondwandelen in het Vigelandpark
Later op de middag rijden we naar Topcamp Bogstad aan de rand van Oslo. Een enorme camping die nu zo goed als leeg is, super sanitairgebouw met wasmachine. Meteen maar even gebruik gemaakt van de wasmachine om het beddegoed te wassen. De volgende ochtend rijden we de stad in en vinden bij de haven een parkeerplek. Oeps! bij terugkomst zien we dat hier geen campers mogen staan. Zou de bekeuring nog volgen of hebben we mazzel!? We wandelen naar het operagebouw, dat kunnen we eigenlijk niet overslaan, we willen niet echt de stad in maar dit gebouw willen we wel even zien. Het is de moeite meer dan waard, we wandelen het wit marmeren dak op, hebben mooi uitzicht over de stad en bewonderen de architectuur.
weerspiegeling in de ramen van het operagebouw
Rob gaat nog even op jacht naar Noorse kronen, maar de geldautomaten die het doen geven alleen euro’s?! Wij vinden het toch wel prettig om wat lokaal geld te hebben, ook al kunnen we tot nu toe alles pinnen. Met de camper verlaten we daarna weer de stad, Rob vindt het fijn rijden in Noorwegen, zelfs in een grote stad als Oslo, rijdt men rustig. Tijdens het wandelen in Oslo viel ons ook al op dat er relatief weinig lawaai is, weinig straatgeluid van auto’s, bussen of motoren, mensen praten rustig. Het heeft een heel kalme, prettige uitstraling.
Vanuit Oslo rijden we naar Vikersund , een klein onbetekenend plaatsje, maar wel met een prima plek aan het water om te overnachten en de volgende ochtend in het dorp brood te kopen en eindelijk Noorse kronen uit de muur te halen. Dan verder het binnenland in en dan volgt één van de mooiste routes die we tot nu toe in ons camperleven hebben gereden, zo overweldigend mooi. Het eerste stuk rijden we langs een rivier, lieflijk, rustig, kleine dorpjes en hier en daar een boerderij.
het begin van een prachtige route
Dit is weg nr. 7 en die leidt ons naar Hardangervidda, dit is een nationaal park, waar je met de auto alleen om heen kunt. Er ligt nog sneeuw! Na iedere bocht is het nog mooier, we stoppen regelmatig om van het uitzicht te genieten en deze immense sneeuwvlakte te bewonderen. We overwegen zelfs even of we op een parkeerplaats gaan overnachten. De warme kleren aan en naar buiten, met Boris de sneeuw bekijken en snuffelen, maar het windje is guur en het is nog maar 16 uur, dus dat betekent binnen blijven.
zo mooi!
We besluiten toch maar door te rijden naar een ander hoogtepunt. De Voringfossen watervallen. Weer wauw!! Op de parkeerplaats vinden we een plekje waar we kunnen overnachten en als na het avondeten de laatste bus met toeristen is vertrokken zijn wij aan de beurt. Het is rond 19.30 uur zo goed als verlaten en kunnen we volop genieten van dit mooie natuurgeweld. Het smeltwater dendert naar beneden en we blijven regelmatig staan om dit in ons op te nemen. Er zijn stukken wandelpad, trappen, rotsblokken en grindpaden waarover je langs de watervallen kunt lopen en klauteren.
hoog op de brug bij de watervallen
We lopen een kleine 3 km, maar wel zo’n 21 verdiepingen volgens de stappenteller. Wat een dag, Noorwegen bevalt ons wel! Daar helpt natuurlijk ook wel bij dat we ongelooflijk mooi weer hebben. Iedere dag rond de 24 graden, strak blauwe lucht en alleen op de sneeuwvlakte een lange broek aan. Tja, hoe goed kunnen we het hebben!
we zijn onder de indruk van de watervallen
s morgens om 8.00 uur komt de eerste bus alweer aan gereden, we hebben gisteren op het juiste moment de watervallen bekeken, want vanaf 9.00 uur is het echt druk met bussen. Wij gaan weer een klein stukje verder, van een hoogte van 1300 meter dalen we af naar het water van de Eidfjord. Een mooie route met imposant rondtollende tunnels en prachtige vergezichten. In Eidfjord, strijken we neer op een camping. We zijn vroeg en hebben de mazzel dat we aan het water kunnen staan met gezellige Duitse buren. Na de lunch lopen we even een rondje in het dorp, dat is echt helemaal op toeristen gericht er ligt ook een enorm cruiseschip aan de kade. Wij vinden een wandeling in de omgeving die erg mooi is en na 7 km klimmen en dalen komen we weer terug op de camping. We eten heerlijk buiten in het zonnetje. Dit was echt een week met een gouden randje. Volgende week reizen we verder in dit prachtige land en kunnen jullie lezen waar we onze camper nog meer gaan neer zetten.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
We zijn weer onderweg! Nog even een paar dagen gezellig bij mijn broer en zijn gezin in de tuin gestaan, Rob deed nog even een paar klusjes voor hun bedrijf, maar nu toch echt vertrokken.
Volgens mij hebben we de eerste dagen echt met een grijns op ons gezicht in de camper gezeten, wat is het heerlijk om weer te rijden, te reizen, te genieten. We doen het wel rustig aan, we worden ten slotte ook een dagje ouder. We zijn gewoon een beetje moe en daar we dat allebei uitspreken, kost het ons ook geen enkele moeite om na een kleine 200 km al te stoppen. Het is mooi weer en daar willen we van genieten. Dus het anker uit in Leer, Duitsland. Een klein knus hanzestadje waar we dicht tegen het centrum aan een CP vinden. Parking Nessestrasse. Een beetje illegaal, want we staan net naast het hek, maar we vinden dat dit wel mag.
mooie schepen in Leer
Meteen maar de camper uit en samen met Boris een rondje lopen, vakwerkhuizen, oude schepen en een rustige sfeer doen ons belanden op een terras voor een biertje, nadat de serveerster een glas bier net niet over Rob heen kukelt, denkt Boris dat hij ook wel aan een biertje toe is, hij vindt bier heerlijk hebben we al eerder gemerkt. We leggen hem toch maar even aan een andere stoelpoot want Boris heeft niet zulke sterke darmen! Daarna is het genieten van een zonnetje, mensen kijken en een paar keer bevestigen dat we het goed hebben. Terug in de camper koken, eten en nog even een rondje zonder Boris door het nieuwe deel van Leer. In oude pakhuisstijl zijn appartementen gebouwd en dat ziet er best leuk uit.
We rijden vooral door het binnenland, snelwegen vermijdend en dat is de moeite waard. Het brengt ons door dorpjes, langs boerderijen, akkers en leeg land. Ook vandaag geen grote afstand. Wat we willen is met de pont de Elbe oversteken en daar in Glückstadt op het parkeerterrein overnachten. Een prima plekje, we kunnen er met Boris wandelen en het is er ’s nachts stil. Gelukkig blijft het tot 7 uur redelijk stil, de pont vaart vanaf 5 uur, maar daar wordt dan nog nauwelijks gebruik van gemaakt. Vanuit hier is het nog maar een stukje naar de grens van Denemarken en halverwege de middag zijn we bij Ribe. We gaan naar de CP, Kammerslusen, die 7 km verderop ligt, we boffen wel, want ook dit is weer een fijne plek. Een sluisje, weekendgasten die op het terras genieten van de zon, wat vakantiehuizen en bootjes, maar allemaal simpel en kneuterig gezellig. Met Boris de dijk op waar hij los kan rennen en daar maakt hij dankbaar gebruik van, maar als wij op de dijk gaan zitten om van het landschap, de schapen en de stilte te genieten komt hij er toch ook maar lekker bij liggen. Eventjes dan, want dan ziet hij al weer iets fladderen waar hij achteraan moet.
we zijn in Denemarken
De volgende ochtend rustig aan, daar zijn we goed in, koffie, douchen, fietsen en hondenkar uitpakken, Boris nog even rennen op de dijk. We zijn lekker druk met niets. Op de fiets rijden we ’s middags naar Ribe. Het is een prachtig oud klein stadje, waar we door de straatjes dwalen, door een park lopen en een paar kerken bekijken. Nog, even een biertje op een terras toe en dan terug naar de camper, opruimen en nog even genieten van het zonnetje.
Hiervandaan rijden we naar Hobro, in het haventje vinden we een plek met uitzicht op de boten. Als we even rondwandelen vindt Rob binnen 100 meter 2 musea waar hij heen wil. De eerste is een oude gasfabriek en even verderop een museum met houten schepen. We hebben hier morgen ook een afspraak bij een dierenarts. Voor Noorwegen moet Boris een ontwormingspil krijgen bij een dierenarts en dat moet geregistreerd worden in zijn hondenpaspoort. Want……………inmiddels hebben we tickets voor de boot naar Noorwegen, vrijdag varen we over!
restauratie van een schip
Van de musea komt niets terecht, wel wandelen we langs het water, ons eerste fjord. Rob struint rond in de haven, daar wordt op verschillende plekken gewerkt aan de restauratie van oude vissersboten. De mannen die daar bezig zijn vinden het leuk dat Rob zo geïnteresseerd is en laten graag zien waar ze mee bezig zijn.
Bij de dierenarts gaat het goed, de ontwormingspil krijgt Boris met een half blikje nat voer en hij is op slag verliefd op de dierenarts, lachen met dat gekke beest.
klauteren naar de vuurtoren
De volgende dag rijden we naar Lonstrup, voor het eerst een vrije plek in Denemarken. Vrij staan mag hier bijna nergens, maar op dit plekje dus wel. Er kunnen maar 4 campers staan, dus we zijn blij dat er voor ons ruimte is. We wandelen met Boris door de duinen en het laatste stuk is echt pittig, steil omhoog in heel los zand, maar we komen er. Hier staat de Rubjerd Knude Fyr, een vuurtoren die al een keer verplaatst is, de huisjes er omheen zijn verzwolgen door het zand en dat gaat nu ook met de vuurtoren gebeuren. Tenzij de kliffen eerder afbrokkelen en deze vuurtoren buiten dienst in zee stort. voor nu is het een prachtige wandeling en worden we beloond met mooie vergezichten.
Onze laatste etappe brengt ons naar Hirtshals, waar we morgen de boot nemen naar Noorwegen, maar daarover volgende week meer.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Cookies hier ook al.
Ja ook hier koekjes. Je mag ze weigeren, maar dan werkt de site minder goed. We slaan geen gegevens op om je lastig te vallen met wat voor vragen dan ook.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
