Geen haast, doucement, rustig aan.

2 t/m 8 november

Precies dat proberen we te doen. We weten van onszelf dat we reisjeuk hebben, altijd om de volgende bocht willen kijken. Waarom? We kunnen het niet goed uitleggen. Nieuwsgierigheid, haastige Hollanders, verder willen, zoiets! We gaan ons best doen om dat toch wat beter aan te pakken. Wat daar bij helpt is het mooie weer in Frankrijk en het enorme slechte weer in Spanje.

wandelen door Cieux

In Cieux hebben we het goed naar onze zin, een prima plek met veel ruimte voor Boris, aan de overkant van de weg een pad waar hij lekker los kan rennen. We doen het dus rustig aan, geen haast of zoiets, toch?! Wandelen door het kleine dorpje met nog geen 1000 inwoners, genieten van de lunch in de zon en Rob pakt zijn fiets om 7 km verderop brood te kopen.

stil zijn in Oradour sur Glane

De volgende dag stappen we samen op de fiets, Boris in de kar en dan trappen we door dit mooie landschap naar Oradour sur Glane. Een heel bijzonder dorp, in de tweede wereldoorlog is de hele bevolking van 642 mensen vermoord. De mannen gefusilleerd en vrouwen en kinderen in de kerk opgesloten waar explosieven lagen. Daarna is het dorp afgebrand. We werden tijdens het lopen steeds stiller, want alles staat er nog, de auto van de dokter, verbrand, op het dorpsplein. Een wandelwagen, verbrand, in de kerk. Gereedschap in wat ooit een schuur was, verbrand. Halve huizen, de school, de cafés en natuurlijk de kerk, verbrand. Allemaal zonder daken, met afbrokkelende muren. Het wordt bijgehouden, er groeit maar op een paar plekken klimop en er staan her en der steigers, daar worden muren gestut of gerenoveerd.

We kunnen er helaas met Boris niet in, geen toegang voor honden. De volgende dag vertrekken we uit Cieux en rijden met de camper alsnog naar Oradour sur Glane. Boris blijft in de camper en wij wandelen samen door dit bijzondere dorp.

Onder de indruk en stilletjes, rijden we verder door het betoverend mooie landschap van de Dordogne. Onze volgende halte is Perigueux, een mooi stadje, bijna helemaal in Renaissancestijl, maar ook zijn er straatjes uit de middeleeuwen te vinden. Een korte wandeling is voor nu genoeg, ons hoofd zit nog vol met ons bezoek aan Oradour sur Glane. We staan met de camper op een camperplaats, 10 minuten lopen van het centrum. Top toch.

wandelen door Perigueux

De volgende dag zorgen we er eerst voor, dat Boris een wandeling(etje) heeft gemaakt. Dat kost wat moeite, want we kunnen eigenlijk alleen langs het fietspad lopen en daar rijden ook…………elektrische stepjes! Boris is vanaf dag één al bang voor die dingen. Dus na 2 stepjes op het fietspad, draait Boris om en wil terug. Dat is dan maar zo, hij heeft gedaan wat hij moest doen en een dag wat minder lopen is ook niet heel erg. Boris blijft in de camper en wij wandelen naar de stad, gewapend met een plattegrond van het tourist office wandelen we door het mooie centrum van Perigueux. Na een kleine 2 uur strijken we neer op een terras voor een menu du jour, de daghap dus. Dat smaakt fantastisch, biertje, glaasje rosé, och jongens we voelen ons als god in Frankrijk.

dit hoort er ook bij, in de zon op een terras

De laatste dagen hebben we intensief contact met Nederland. Rob zijn moeder is gevallen en zijn zus is er meteen naar toe gegaan. In het ziekenhuis is ze weer een beetje opgelapt, maar dan naar huis met een gekneusde rib en schaafwonden. De vraag blijft door ons hoofd spoken, gaan we terug of krabbelt ze weer op? Rob heeft gelukkig goed contact met zijn zus en na een paar belsessies besluiten we niet terug te gaan.

op de muren van het kasteel

Het is even schakelen, na een paar dagen twijfelen, maar het voelt goed om door te rijden en de volgende bestemming is het kasteel van Biron. Een prachtig kasteel op een prachtige locatie, uitzicht over het landschap van de Perigord. We gaan meteen na aankomst naar het kasteel en Boris mag mee. Dat is best bijzonder want in het kasteel is ook een expositie en een aantal zalen zijn ook mooi aangekleed, maar dat is dus geen enkel probleem. We moeten wel ons best doen om hem niet zijn achterpoot op te laten tillen tegen de kasteelmuren. Na een uurtje staan we weer buiten de poort. We overnachten aan de voet van het kasteel en terug bij de camper zetten we dan ook de stoelen buiten en genieten van het zonnetje en het uitzicht.

wandelen door Biron

De volgende ochtend maken we nog een wandeling om het kasteel en door het kleine dorpje Biron. Mooie huizen, smalle straatjes en stilte, heel veel stilte.

We gaan vandaag ook nog een stuk rijden. We doen bijna 2,5 uur, over 130 kilometer. We kiezen er dan ook voor om helemaal binnendoor te rijden en dat zijn heel veel smalle weggetjes. Soms een stuk waar we even 90 km kunnen en mogen rijden, maar dan wordt het weer smal, bochtig en ……………….zo krap dat wanneer er een landbouwmachine, supergroot, voorbij komt wij van de weg af moeten. Gelukkig is er een zijstraat, Rob weet de camper het smalle pad in en uit te friemelen, waarna we, pffft, weer verder kunnen.

mooie route over het Franse platteland

Het is een geweldige route, zo Frans als je maar bedenken kunt. Zwart verkleurde zonnebloemen, rode bomen, geel verkleurde druivenstokken, blauwe lucht, dorpjes, hier en daar een kasteel. We zijn het er over eens dat we het juiste tempo hebben, rustig aan. Frankrijk is ook zo mooi. De route eindigt op camping de la Solanilla, dat was best even zoeken, want er is al heel veel gesloten. We gaan hier wassen, douchen en natuurlijk wandelen in de omgeving. Tot volgende week!

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.