7 t/m 14 juni
We verlaten Sapanta en na een paar uur rijden verlaten we ook Roemenië. Dit is een land waar we allebei nog wel eens terug willen komen. Ik ben meteen enthousiast, ik kan zo genieten van alles om me heen, de kleine dorpjes, de Roma’s die we overal tegenkomen, het oude boeren leven. De mensen zij hartelijk, vriendelijk en ook al spreken we elkaars taal niet, we worden op straat gegroet met een knik, de hand omhoog of zoals we inmiddels geleerd hebben, buna ziua of salutari! Rob heeft er aanvankelijk wat langer voor nodig, we zien geen zee en de bergpas die we zo graag wilden rijden, de Transfagarasanpas, was nog niet open. Inmiddels hebben we van verschillende mensen gehoord dat ze de pas de afgelopen dagen hebben gereden dat het nog mooier is dan ze gehoopt hadden en veel beren hebben gezien, Inmiddels wil Rob ook terug, we moeten die pas een keer rijden!
We verlaten Roemenië en rijden Hongarije binnen, na 20 km stoppen we bij camping Kerekestelep met thermaal baden, deze tip kregen we van de Oostenrijkers op de vorige camping. We hebben het bloedje warm, de thermometer tikt in de schaduw 34 graden aan. Vooral voor Boris is dit afzien. Hij beweegt nauwelijks en een rondje om zijn behoefte te doen wil die liever ook niet. Een paar keer per dag maak ik hem nat met bakjes water, dit vindt hij niet echt leuk,maar hij moet afkoelen. ’s avonds wordt het zo’n 22 graden, gelukkig koel genoeg om te slapen en met de maxxfan aan helpt dat goed. Een groot voordeel van deze camping is het zwembad met thermaal bad. Wat een genot om het zwembad voor ons zelf te hebben. De camping is zo goed als leeg, dus druk is het niet in het zwembad. We hebben gezellige Belgische buren waar we wat mee drinken en leuke gesprekken mee voeren.
Na 2 nachten houden we het voor gezien, de temperatuur gaat de komende dagen iets naar beneden om vervolgens weer flink te stijgen. Wij kiezen eieren voor ons geld en gaan rijden tot we gezondere temperaturen hebben. Helaas dient na de kapotte omvormer een nieuw probleem zich aan, een veel groter probleem. De motor geeft storing aan! De automatische versnelling van 4 naar 5 en van 5 naar 6 houdt in. Er lijkt geen vermogen te zijn en op de display is bij het starten steeds een waarschuwing te lezen. Het is dus goed opletten met optrekken en inhalen, want het kost echt meer tijd voordat de versnellingsbak doorschakelt.
Het is sowieso een bijzondere rit, we beginnen om half 10 met 32 graden en zien gaandeweg de temperatuur zakken naar, 28, 24, 20 en uiteindelijk door een regenbui is het nog maar 16 graden! We hebben zover gereden dat we Hongarije alweer uit zijn en aan de andere kant van de Donau een plekje vinden in Slowakije. Een vrije plek naast een restaurant Kopa, waar we voor een paar euro mogen staan en ze hebben een lekker biertje en als we gegeten hebben haalt Rob er zelfs een espresso. ’s Nachts zijn we er helemaal alleen, heerlijk weer even zo’n plekje. We redden het wel even zonder stroom en blijven nog een dag. De temperatuur is inmiddels gestegen naar 24 graden, dus na de lunch gaan we met zijn drietjes op pad. Boris loopt het grootste deel van de wandeling los en is het eerste half uur zo dartel als een jong veulen. Door de warmte heeft hij veel tekort beweging gehad en dat haalt hij nu in. Het is grappig om te zien wat een gekke sprongen hij maakt, een struik induikt, om vervolgens een stuk verderop weer tevoorschijn te springen, in ieder holletje zijn neus steekt en gekke bokkesprongen maakt.
We lopen naar een sluizencomplex in de Donau waar we gisteren met de camper over heen gereden zijn. Ik ga daar met Boris op een bankje zitten en Rob bekijkt het sluizencomplex, helaas is het informatiecentrum gesloten op deze tweede pinksterdag. Wel gek, het is er druk met dagjesmensen, maar het infocentrum is altijd dicht op maandag, Pinksteren of niet. Terug lopen we een iets andere route, Boris inmiddels in een wat rustiger tempo en na 2 uur wandelen zijn we weer terug bij de camper.
Rob heeft zich gestort op het motorprobleem en heeft een vermoeden wat er aan de hand is. Het lijkt ook bij FIAT een bekend probleem te zijn, maar die vinden blijkbaar een terugroepactie niet noodzakelijk. Op dinsdagochtend belt Rob eerst met onze camperdealer om in ieder geval het euvel te melden en daarna rijden we naar Bratislava, daar zit een truckservice van FIAT en onze hoop is dat ze daar iets voor ons kunnen betekenen. Ze zijn erg behulpzaam en de man aan de balie spreekt gelukkig goed Engels, vandaag is er geen technische man, maar morgen om 16 uur is er tijd om naar de motor te kijken. Dit geeft ons in ieder geval wel een beetje hoop, want dat we er zachtjes gezegd van balen, mag duidelijk zijn!
2 km verderop is camping Bratislava, dus boodschappen doen en dan installeren we ons daar. Een echte stadscamping, beetje rommelig, maar wel leuk. Het lawaai van het verkeer nemen we maar op de koop toe, net als de koude douche, trouwens. We vermaken ons de rest van de dag met de was, lezen, lekker buiten eten en bedenken wat we morgen in Bratislava gaan doen.
De camper staat goed in de schaduw, dus vertrekken wij ’s morgens op tijd zonder Boris, met de tram richting stad. We dwalen wat rond, zien mooie gebouwen, o.a. het presidentieel paleis met een parkachtige tuin, de blauwe kerk, maar we kunnen het niet zo goed vinden in deze stad. Ik koop wel eindelijk weer eens een ansichtkaart en onderzetter voor mijn verzameling. In Bulgarije en Roemenië heb ik dat niet kunnen vinden. Onder een paar machtige bomen vinden we een fijne lunchplek en gaan dan weer terug naar de camping. Boris ligt als we de deur open doen in een diepe slaap en moet zich eens goed uitrekken voor hij ons begroet.
’s middags om 16.00 uur wordt Rob in de garage verwacht en ze bellen zelfs of hij eerder wil komen, gelukkig hadden we alles al opgeruimd, dus binnen 5 minuten rijdt Rob de camping af. Boris en ik blijven met de stoelen, water en een boek achter op de camping. Er wordt in de garage bevestigd wat Rob al had bedacht. De versnellingsbak is niet goed, ze hopen met een update van de software het probleem te verhelpen. Na ruim een uur is Rob weer terug op de camping. Er is in de garage ook aangegeven dat als dit niet afdoende is er een nieuwe versnellingsbak in moet!
De volgende ochtend gaan we hoopvol op weg, we hebben een mooi plekje in de natuur uitgezocht, waar fietspaden zijn. We hebben weinig gefietst deze reis, dus daar hebben we wel zin in. Helaas na 23 km komt er op het dashboard alweer een melding dat de motor nagekeken moet worden en Rob gaf al aan dat het nog steeds niet goed is. We stoppen bij een benzinepomp draaien om en gaan terug naar de garage. Ze zijn super hulpvaardig en de camper mag meteen de werkplaats in, wij niet, maar dat heeft ook weinig zin, want deze mannen spreken geen Engels of Duits. Gelukkig is de baliemedewerker van gisteren er vandaag ook en die blijft in de buurt om te vertalen tussen de chef werkplaats en ons. Ze constateren dat het echt een nieuwe versnellingsbak moet worden. Op onze vraag of dat hier lukt verdwijnen ze samen om dit uit te zoeken. Ondertussen proberen wij te bedenken wat we willen, vervangend vervoer? Wachten op een nieuwe versnellingsbak? Na een minuut of 10 is het antwoord dat ze uiteraard kunnen bestellen maar dat er niet aangegeven kan worden hoe lang dit duurt. Ze geven wel aan dat we naar Nederland kunnen rijden, maar de vraag is of we dat willen? We bedanken de mannen hartelijk en stappen ietwat uit het lood geslagen in de camper.
Het filmpje bij dit verhaal staat hier
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
