augustus 2022 – We zijn op pad

28 augustus 202210 januari 2023

Wales, Zuid Engeland en dan??

——————————————————————————

20 t/m 27 augustus

We komen toch ook wel op bijzondere plekken terecht! Eigenlijk zouden we meer op vrije plekken willen staan, maar dat zijn vaak parkeerhavens langs de weg en daar willen we in ons eentje niet staan en dan het geraas van verkeer langs de camper. Soms hebben we mazzel en zijn het grotere plekken waar dan meerdere busjes en campers staan en dan voelt het veilig genoeg voor de nacht. Wanneer dat niet lukt dan maken we de keuze voor een betaalde plek, zo ook vandaag. Een haven in Kilmelford (P4N #246450) een prachtige baai, mooi uitzicht op het landschap en een terrein waar het een georganiseerde rommel is. Met douche, toilet, afwasruimte en wasmachine, het is oud maar schoon. Best een beetje vreemde plek, maar het voelt er prima en dat is voor de nacht genoeg.

Onze bedoeling is om wat zuidelijker in Engeland te komen om de regen te ontvluchten. De volgende dag rijden we naar een parkeerterrein in Abington P4N #137706, naast een rivier, waar we heerlijk een wandeling met Boris maken en het dorp bekijken op zoek naar een biertje. Helaas het lijkt er op dat hier de laatste horecavoorziening het niet gered heeft en dicht is. Het is geen groot parkeerterrein en wordt vooral gebruikt om elektrische auto’s te laden. We zitten redelijk dichtbij Glasgow en het lijkt of we in een forenzen dorp terecht zijn gekomen. ’s avonds komt er nog een camper die hier ook voor de nacht blijft staan.

We hebben al een paar dagen veel regen onderweg, dat maakt het rijden wel intensief, we zijn dan ook blij dat we een groot deel snelweg hebben gepakt. Rob vindt dat prettiger rijden, ook al is het stuk tussen Liverpool en Manchester druk, het is een groot verstedelijkt gebied, met het nodige verkeer. Maar na 2 dagen flink wat kilometers komen we aan in Wales en beginnen we onze tocht door dit stukje Engeland in Trevor. Het weer is zachter, de temperatuur hoger en de buien iets minder. Daar waren we naar op zoek, iets meer buiten kunnen zijn.

Trevor is geweldig! We staan op een parkeerterrein, P4N #75938, naast een tearoom die is gevestigd in een kapel, men moet betalen in de kapel, maar daar is niemand, het parkeerterrein bijna leeg, we gaan toch maar staan en zien wel wat er gebeurt. Eerst maar eens wandelen, als we de straat oversteken komen we bij een pietepeuterig haventje met narrowboats. Deze zijn ooit ontwikkeld om als transportmiddel te dienen tijdens de industriële revolutie en nu zijn ze nog in gebruik voor het toerisme of als woonboot. Ze zijn hooguit 2.13 meter breed en bijna 22 meter lang. We lopen over Pontcysyllte aquaduct, bijgenaamd “Stream in the sky”. Het ligt 30 meter boven de rivier! Het is een bijzondere historische plek. Naast al deze weetjes is het vooral verschrikkelijk mooi, over het viaduct maken we een wandeling langs het kanaal en genieten van alle narrow boats die er liggen. Niet iedereen durft het aquaduct over te steken, als je hoogtevrees hebt is dit geen fijne plek! Na de wandeling een biertje op een terras, die eindigt met een regenbui, dus op een holletje terug naar de camper. Onze overnachtingsplek is toch wel bijzonder, Rond 18.00 uur vertrekt de laatste auto van het parkeerterrein en gaat het hek dicht! Nu kunnen we er lopend wel vanaf, maar niet met de camper, we zien wel wat er verder gebeurt, maar slapen verder prima. De volgende ochtend komt dezelfde auto weer terug, doet de poort open, rijdt naar binnen en doet de poort weer dicht! Rob gaat er maar eens op af en krijgt te horen dat het terrein pas over een uur open gaat en de tearoom van 10 tot 15 uur geopend is. Maar als we willen mogen we er wel eerder af, dan zal ze het hek open doen. Nu hebben we geen haast dus dat hoeft niet. Ze moeten ons gisteren dus wel gezien hebben en waarom ze niet even aangeklopt hebben is ons een raadsel, want het parkeren is niet gratis! Wonderlijk eigenlijk wel of doen wij iets verkeerd?

Vanuit Trevor rijden we verder naar de kust, heb ik het al gezegd? Ja vast al 1000x, wat is dit land mooi! Vandaag is het uitzicht heuvelachtig, af en toe een bos, soms een paar huizen. Dan is de lucht strak blauw, een kwartier later bewolkt, even een regenbui en weer terug naar alle schakeringen blauw, wit en grijs. De Hollandse meesters zijn bekend om hun luchten, maar Engeland doet er niet voor onder. Regelmatig rijden we in een prachtige setting van kleuren!

Genoeg over al dat moois, ik ben niet bedreven genoeg om dat allemaal goed te omschrijven en uiteindelijk zijn we gewoon onderweg naar een Holiday Park. Rob is moe van het rijden, het is echt pittig om met een camper door Engeland te rijden. We weten al dat dit eens maar nooit weer is. Tijd voor rust, we hebben een gelikte camping uitgezocht, dicht bij het strand, het dorpje Herlach en een goed sanitair gebouw. ( Min-Y-don holiday Home and Touring Caravan Park CC SC #70582)

We settelen ons hier voor 3 dagen, genieten van het fijne sanitair, wandelen op het strand, lopen naar het dorpje Herlach, met het steilste straatje ter wereld. Luieren, lezen, de was doen en genieten van een plek waar het allemaal ok is.

Op vrijdag vertrekken we weer, het is “Bank Holiday” dit zijn in Engeland lange weekenden, wanneer alle financiële instellingen gesloten zijn. Misschien een tikkeltje ouderwets in de online wereld, maar hier betekent het een lang weekend vrij. De campings zijn overal volgeboekt en iedereen die kan rijden, is onderweg. Het is voor het eerst dat we zo ontzettend veel drukte op de weg hebben. Dat heeft binnen 10 minuten tot gevolg dat we voor de tweede keer onze spiegel er af hebben!!@@#%$$#@@#$%$#.POTVERDEPOTVER, de termen die wij op dat moment hadden waren veel erger!! De dichtstbijzijnde garage opgezocht, “Nee sorry, heb ik niet!” Wel heel lief een paar telefoontjes, maar nee niet verkrijgbaar, gaat zeker een week duren! Zelf bellen, nee hoor niet verkrijgbaar. Even verderop een bedrijf in auto onderdelen die wel een spiegel voor een luxewagen heeft, dus die er maar op geplakt met ductape. We kunnen verder, maar het is nog harder werken voor Rob, zeker met de drukte van vandaag. Gelukkig zitten er ook een flink aantal kilometers snelweg tussen, want de kleine wegen hebben we inmiddels wel gehad. Later spreken we een Engelsman met een camper, hij is inmiddels al drie spiegels kwijt en zijn vierde hangt ook met plakband aan elkaar. Goed voor Rob zijn ego?!

Eind van de dag komen we op een wel heel leuk plekje uit. Aan de kust op het parkeerterrein van de “Lighthouse Inn”. We zijn allebei moe en gaar van alle kilometers dat we de avond beginnen met een knallende ruzie, daarna lekker eten en bekaf gaan slapen.

Tja en dan is deze week ook weer om, Hoe nu verder? De spiegel is niet ok, we kunnen deze op korte termijn niet laten vervangen, we zijn inmiddels bij nog meer garages geweest en weinig kans dat het binnen een week gerepareerd is. Rob wil zo niet heel veel meer kilometers rijden. Dit is één van die momenten dat we onze plannen weer even doornemen en met elkaar gaan bedenken , hoe nu verder?

Wordt vervolgd!!

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.

21 augustus 202210 januari 2023

De wonderschone westkust

13 t/m 20 augustus

We rijden naar Durness en komen op een mooie camping terecht, Sango Sands Oasis CC SC#23101. De camping ligt bovenop een klif en we hebben veel ruimte om ons heen. Schotse campings zijn toch heel anders dan wij gewend zijn, nu staan er sowieso niet veel bomen in dit deel van Schotland, daardoor lijken de campings wat bevreemdend. Wij hebben het idee dat het komt doordat het grasvelden zijn met wat verharde paden en glooiingen over de hele camping. Alleen de plekken met elektra hebben een echt vlakke ondergrond. De rest van de camping heeft geen indeling, je kunt gaan staan waar je wil. Stroom hebben wij niet nodig, ondanks het wat wisselende weer hebben we genoeg aan de zonnepanelen. Zeker als we gereden hebben zijn de accu’s vol genoeg. We wandelen naar Smoo cave, dat is hier 2 km vandaan, een bijzondere grot, die aan één kant is uitgesleten door de zee en aan de andere kant door een rivier. Het is redelijk weer, dus na de wandeling kunnen we fijn buiten zitten.

We besluiten nog een dagje te blijven, Rob is moe van het rijden en ik heb nog veel last van mijn scheenbeen. We zitten hier op een prachtige plek, we lunchen buiten, Rob gaat met Boris de kliffen af en laat hem lekker in de baai rond rennen, eind van de middag nog even met zijn drieën een wandeling, een rustdag vliegt zo voorbij. Een biertje in de pub van de camping, net op tijd binnen, want er vallen dikke druppels regen. Die regen gaat best lang door, dus als het even minder is snel naar de camper want we hebben de regenjassen niet mee! ’s Avonds horen we rumoer buiten en als we gaan kijken is er een prachtige regenboog, fantastische rode luchten, windstil, een heerlijke avond.

We rijden verder en komen langs een waterval (Loch na Gainmhich Waterfall) die we willen die gaan bekijken, maar er staan nergens bordjes, nauwelijks parkeerplek. We vragen ons af of we wel op de goede plek zijn. We gaan het eerst maar eens bovenlangs proberen, maar er is nauwelijks een pad, de grond is zeiknat, we besluiten terug te gaan. Dan gaan we het beneden langs proberen, een stuk langs de weg en dan de kloof in. Geen enkel bordje of wegwijzer, maar we gaan toch maar. Het is er prachtig! Het is maar 500meter tot de waterval, maar dan wel klauteren over stenen, door modder, er is gewoon geen pad. Boris kan lekker los en die gedraagt zich alsof hij een berggeit is. Vlakbij de waterval komen we een gezin tegen die zeggen dat het echt de moeite waard is, dus klauteren we door. En mooi is het! Ook doordat er verder niemand is, alleen het bulderende water, heel veel midges (hele kleine irritante vliegjes) en wij. Zelfde route terug en de weg weer omhoog naar de camper. Ik besluit wel dat het voorlopig even het laatste inspannende geklauter is. Gewoon wandelen lukt redelijk, maar ik heb teveel last van mijn schenen om dit te doen.

We rijden verder naar Ullapool en overnachten daar op een parkeerterrein P4N #139849 midden in het dorp, samen met nog 6 andere campers. Voor 10 pond (bijna 12 euro)per nacht mag je hier staan. We blijven nog een nachtje in Ullapool, maar op een andere plek. We halen eerst boodschappen bij de Tesco en tanken gas. Daarna rijden we naar Het Royal hotel P4N #161552. Dat wilden we gisteren al, maar toen we belden was het vol. Wel konden we voor vandaag reserveren dus daar gaan we nu staan. Achter het hotel hebben ze parkeervakken voor campers en caravans, voor 15 pond mag je hier staan. Met stroom, water en een toilet dat dag en nacht open is, helemaal prima. Als ’s middags het zonnetje doorbreekt zitten we zelfs nog even buiten. We wandelen door dit leuke plaatsje, bekijken de haven, kopen een kaart en genieten van dit gezellige dorp. ’s avonds eten we lekker en vooral gezellig in een lokale pub.

We trekken verder en er staan 2 stops op het programma. De eerste is een waterval (Corrieshalloch Gorge National Nature Reserve), een halfuurtje rijden vanaf Ullapool. We rijden vooral langs de kust met zijn vele inhammen, dorpjes en mooie vergezichten. Deze waterval is beter aangegeven dan die van 2 dagen geleden, er staat zelfs een jongeman die ons uitlegt dat we voor de lange of de korte wandeling kunnen gaan, 15 of 30 minuten wandelen. We kiezen de lange, het is een goed begaanbaar pad, die wel wat klimt en daalt, maar goed te doen. Het is hier ook rustig en aangekomen bij de waterval is er zelfs wat drukte. Je mag maar met 6 personen op de hangbrug, als je in het midden staat kun je de waterval goed zien, het is zelfs even wachten! Over de hangbrug nog een klein stukje verder naar een viewpoint dat boven de kloof hangt. Het is een betoverend mooi stuk natuurgeweld., We rijden een klein stukje verder en stoppen dan op één van de parkeerplekken langs de weg we voor de lunch. Mooi uitzicht aan de waterkant, smaakt het broodje extra lekker.

Dan rijden we door naar Inverewe, dankzij een warme golfstroom kan hier van alles groeien, en er is dan ook een botanische tuin aan de kust van de Atlantische oceaan is. Best bijzonder en heel mooi. We dwalen bijna 2 uur door de tuin en als Rob aan het eind nog even op een bankje zit, terwijl ik naar nog wat bloemen kijk, komt er een mevrouw naar Rob toe en vraagt of hij in Mei in Kroatië was. Inderdaad daar waren we toen. Zij vertelt dat we toen samen op een bankje gezeten hebben bij de watervallen van Krka. Ze herkende nu Boris en toen ze ons zijn naam hoorde zeggen en later op het parkeerterrein onze camper zag staan wist ze het zeker. Ze is terug de tuin in gegaan om even een praatje met ons te maken. Bijzonder toch!? Ze heeft zelf ook een Friese stabij en als ik het goed onthouden heb heet die Joris! Wat een leuke ontmoeting. Ze waren toen een week op vakantie en nu 10 dagen en dan tref je elkaar weer, wat een toeval! Na deze bijzondere ontmoeting rijden we verder en vinden een P4N in een haventje. Met nog één andere camper brengen we de nacht door op een heel mooi plekje in een haventje Gairloch P4N # 299926.

We willen vandaag een flinke afstand rijden, het weer is niet fantastisch en Rob heeft beelden gezien van mensen in midden Engeland in korte broek en hemdjes, daar wil hij op af. We maken ons klaar voor wat meer kilometers te rijden, maar het plan is al na een uur gewijzigd, slecht weer, slechte wegen, druk, er zit weinig tempo in. Als het tijd is voor de lunch staan we bij een kasteel dat min of meer op ons lijstje stond en besluiten we om het kasteel, Eilean Danon, te bezoeken. Het zonnetje schijnt, dus gewoon doen. Het is een mooi kasteel op een prachtige locatie, we vermaken ons hier wel een uurtje. Daarna even rondje met Boris en op zoek naar een P4N die niet te ver weg is. Ons plan voor een dag kilometers vreten is hiermee definitief van de baan. Bij Bun Loyne P4N #316960 vinden we een fijn plekje, mooi uitzicht op Loch Beag. Het weer wordt er niet beter op, dus veel in de camper en voor het eerst enorm veel midges om ons heen. We schieten nog even te hulp bij een stel waar van de vrouw plotseling ziek wordt en van onder en boven alles eruit gooit en zichzelf bevuild, met keukenrol en vochtige doekjes en water geven wat hulp. In een wolk rottige, kleine vliegjes en flink beroerd vertrekken ze, hopelijk naar een hotel waar ze zich op kan knappen. Na het eten is de regen en de aanval van de midges wat minder, dus even een halfuurtje buiten spelen.

Verder gaan we weer, dit wordt een dag met hindernissen. De wegen zijn afwisselend heel smal, smal en een prima breedte. Op een heel smal stuk wordt er door een Nederlander vriendelijk gezwaaid en ramt meteen daarmee onze spiegel, flinke klap en kapot. Op deze smalle wegen moet je echt je handen aan het stuur houden om zoveel mogelijk links te blijven. Wij hebben gemiddeld 10 cm aan iedere kant over en dat is echt niet veel. We zoeken een plek waar we even kunnen stoppen om de spiegel in ieder geval even provisorisch te repareren, gelukkig hebben we ductape mee! Dan zoeken we ook maar meteen een garagebedrijf waar de spiegel vervangen kan worden, die vinden we gelukkig zo’n 20 km verderop in Fort William. Daar hebben ze camperspiegels op voorraad, het gebeurt vast vaker! Geen originele Fiat spiegel, maar voor ons prima en een uur later is het al klaar!!

Dan verder naar Oban, ik wel een beetje schrikkerig op de smalle wegen en Rob probeert nog meer links te rijden. In Oban wil het niet zo vlotten, er is parkeerruimte genoeg, maar daar mogen we de nacht niet staan, Park4Night geeft nog wel een paar opties maar die zijn vol of veel te smal. We geven het uiteindelijk op en gaan in Oban bij de Tesco boodschappen doen en zijn van plan om verder te rijden naar een haventje een halfuurtje rijden verderop. Als we met onze boodschappen buiten komen is één van de vier camperplekken op het parkeerterrein leeg! Rob gaat op een holletje de camper halen en een paar minuten later hebben we op de valreep een prima plek voor de nacht! Boodschappen opruimen, jas aan en met zijn drietjes lopen we even later langs de kade van Oban, wordt de dag toch nog gezellig afgesloten, biertje op een terras in de zon. Net als we die op hebben en weggaan breken de wolken open voor een enorme hoosbui. Dat hebben we in Schotland inmiddels geleerd, schijnt de zon? Onmiddellijk buiten gaan spelen, want het kan zo weer voorbij zijn. ’s avonds gaan we uit eten, een mediterraan restaurant waar we heerlijk eten.

de laatste video staat hier

14 augustus 202210 januari 2023

Highland games en verder naar het noorden

6 t/m 12 augustus

8 augustus woonden we een jaar in onze camper, we hebben hier met iets lekkers bij stilgestaan, gewoon omdat we nog iedere dag genieten van onze reis .

We beginnen deze week met een bezoek aan de Highlandgames in Aboyne. Voor het ontbijt met de camper naar Aboyne gereden en na even zoeken vonden we een enorm parkeerterrein waar we één van de eersten waren. Daar ontbeten en nog even met Boris gewandeld. Het voelde veilig om hem daar in de camper achter te laten. Dus wij op naar de Highland games, dat moet je toch meemaken in Schotland. Een gezellig dorpsspektakel met enorm veel publiek, iedereen was verheugd dat het na 2 jaar weer plaats kon vinden. Kermis, eettentjes, families met picknickmanden, een regenbui en in het midden een groot ovaal waar allerlei wedstrijden plaats vonden. Dansen, doedelzak spelen (uiteraard), hamer slingeren en hard lopen. We hebben ons tussen het publiek op een stoel genesteld en genoten van dit evenement. Kom je in Schotland, probeer dit dan zeker mee te maken!

Halverwege de middag rijden we weg van het inmiddels bomvolle parkeerterrein. We gaan richting Inverness en na 2 uur rijden, door weer een fantastisch landschap, vinden vlak voor deze stad in het gehucht Daviot, een P4N #130204, naast een kerkje. Na een uurtje staan we daar met 4 campers. Het is dicht langs de doorgaande weg, nu is er al niet zo heel veel verkeer, maar ’s avonds is er nauwelijks verkeer, dus we slapen dus heerlijk.

Na het ontbijt gaan we naar de Clava Cairns. Een soort hunebedden van 4000 jaar geleden. Indrukwekkende bouwwerken, die ik graag wilde zien vanwege de serie “Outlander”. Alweer een favoriet die zich in Schotland afspeelt. Zonder de link met deze serie is de plek ook de moeite waard, want ook Rob vindt het mooi en die heeft niets met de serie.

We rijden 10 minuten verder naar Culloden, hier heeft, voor de Schotten een belangrijke slag plaats gevonden. Wij lopen over het slagveld, maar genieten vooral van de mooie omgeving en daar blijft het wel een beetje bij. Voor Boris en ons een fijne wandeling!

Er is in de buurt een servicepunt bij een camper en caravan verkoop en dat is wel even nodig, het water raakt op en de wc zit vol. Helaas kunnen we daar op zondag niet terecht. Plannen aanpassen, dus een camping zoeken. We pikken er één uit de campercontact app en dat is een goede keuze! Mooie ruime camping met honden uitlaatplek en super sanitair. Beauly holiday park SC #59972, we blijven hier morgen ook dan kunnen we de was doen want de weerapps hebben beloofd dat morgen de zon gaat schijnen!

Ik doe de was en maak even goed de binnenkant schoon. Rob gaat met de fiets naar het station van Beauly en vandaar met de trein naar Inverness. We hebben geen simkaart meer, dus een nieuwe nodig. Om dit morgen met de camper te doen lijkt ons niet zo’n goed plan en Rob houdt wel van dit soort uitstapjes in zijn eentje. Ik ga met Boris rondje wandelen op de prachtige honden uitlaatplek. Gras paden met daarom heen hoog struikgewas met allerlei wilde bloemen, een plaatje. Helaas loopt de wandeling niet zo goed af. Als ik Boris roep komt hij aangestoven en remt pas op het laatste moment, tegen mijn schenen. 20 kilo hond met een gangetje van 25 km per uur doet pijn. Hij komt wel vaker zo aangestoven en gaat dan altijd langs ons heen. Nu dus niet, ik sta te tollen op mijn benen! Terug naar de camper maar en met een koud washandje mijn schenen koelen. Rob komt terug met een simkaart en zorgt ’s avonds voor het eten, mijn benen doen echt pijn en ik zit het liefst met mijn benen omhoog.

De volgende dag gaan we verder naar Cromarty, geen officiële plek om te overnachten, maar we staan zo mooi aan de baai, dat we toch blijven staan. (57°40’54.5″N 4°01’57.1″W) Een lief dorpje, met wat winkeltjes en een mooi uitzicht over een baai. Hier worden boorplatforms gebouwd en we zijn misschien een beetje raar, maar we vinden het allebei mooi om te zien.

De rivier in Brora, net in de bocht is de camperplek.

Via Brora, weer een mooi plekje, bij een rivier. Er staan een paar campers en er komt weinig verkeer langs. Rob wandelt vooral met Boris want mijn benen doen nog erg veel pijn. Van hier uit rijden naar het noordelijkste puntje van Schotland. We doen het wel rustig aan, het is ’s morgens prachtig weer, dus…………….rustig ontbijten en koffie in de zon, daarna douchen en opruimen en dan tegen 12 uur pas verder rijden. De zon schijnt niet zo heel veel, dus ieder uurtje zon is genieten. Terwijl er in Nederland een hittegolf op komst is!

We rijden verder naar John O’Groat, een plaatsnaam die staat voor Jan de Groot. Inderdaad een Nederlander, die in de 15e eeuw heeft gezorgd voor een ferry verbinding met de Orkney eilanden die hier vlak voor de kust liggen. Nu een toeristische trekpleister, voor het eerst komen we ook veel campers en caravans tegen, we zien meer Nederlandse kentekens dan in de 2 weken hiervoor. Maar massaal is het nog steeds niet. Na een uurtje rondkijken gaan we verder en stranden op een parkeerterrein bij een sportcomplex in Thurso. Het lijkt een mooie stad, maar we slaan het over. De volgende ochtend gaan we naar de Wolfburn distilleerderij, helaas zitten ze volgeboekt voor de rondleidingen, we kopen wel een fles whisky voor Oli, die ons heeft verzocht om een fles mee te nemen. We rijden verder naar Strathy baai. Wat een plaatje! Er is een parkeerterrein naast een begraafplaats waar we met een stuk of 7 campers / auto’s staan. Ja ook een paar stoere kampeerders die hun auto hebben omgebouwd tot een kampeerwagen en daarmee door Schotland trekken. We hebben vanaf een hoog duin uitzicht over een prachtige baai, ik waag het er op om weer een wat langer stuk te wandelen en gelukkig lukt het om 4 km te lopen. Mijn schenen zijn ’s avonds wel weer erg gevoelig, maar het kan toch niet zo zijn dat we door Schotland rijden en we geen wandelingen kunnen maken! Dan maar een extra paracetamol. Boris kan even heerlijk los rennen en gaat helemaal uit zijn dak. Het kost wel moeite om hem bij ons terug te halen als hij andere honden ziet, dan wil hij spelen. Hier moeten we de komende tijd maar even extra op trainen. Wat heeft hij een lol, onder het zand en nat van het water zijn we een uur later weer bij de camper. Dit is toch het allermooiste van Schotland, wandelingen maken op plekken waar bijna niemand is, we genieten er enorm van.

de laatste video staat hier

7 augustus 202210 januari 2023

Verder door het mooie Schotland

van 30 juli t/m 5 augustus

De schotse oostkust

We zijn inmiddels weer een week onderweg en dat bevalt ons heel goed. We zitten snel in ons ritme en pakken alle gewoontes die bij het camperleven horen weer op, niet allebei gelijktijdig van onze stoel af(haha) maar het kost ook weer energie om te wennen aan een nieuw land. Maar wat voor land, we hebben ons nooit zo verdiept in Schotland, wel dat we er graag eens naar toe willen, maar we zijn er nu al helemaal weg van. De mooie natuur, steeds de zee in zicht, leuke dorpjes en zelfs het weer is wel ok.

We genieten een middag van Edinburgh, al is dat veel tekort. Het is een stad waar veel te zien, met enorm veel geschiedenis en dan is een middag te weinig. De stad is dan best overweldigend. Rob heeft daar wat minder last van, maar ik kan het bijna niet in me opnemen zoveel is het. We kunnen het beste nog eens terugkomen voor een stedentrip en ons onderdompelen in deze mooie stad! We sluiten de middag af met een biertje in een pub, waar verrassend veel locals zitten. Buiten op het terras raken we in gesprek met 2 schotten, erg gezellig, maar wat spreken ze beroerd Engels. Dat is vast niet de laatste keer dat we dit constateren, één van de mannen beaamt ook dat wij beter Engels spreken dan hij!

De volgende dag rijden we een paar kilometer naar een Lidl, even flink wat boodschappen in slaan. Daarna nog een klein stukje verder naar Rosslyn chapel. Ik heb van thuis de Davinci code meegenomen en opnieuw gelezen, ik heb het net uit, een deel van het boek speelt zich af in deze kapel. Ik heb online een ticket gekocht en wil er graag naar toe. Sinds het boek verschenen is, is de belangstelling voor een bezoek enorm toegenomen, ze hebben zelfs een bezoekerscentrum aangebouwd! Ik krijg een folder in het Nederlands met fragmenten uit de kapel met beschrijvingen, ik ben er een uur zoet mee om al die plekjes te bekijken. Dan gaat iedereen zitten en vertelt een gids nog het één en ander over deze kapel. Ze vertelt boeiend over de geschiedenis van de kapel en de familie die deze gebouwd heeft. Ben je in de buurt, zeker heen gaan, zelfs zonder het lezen van de Davinci code een bezoek waard!

De scheepslift van Falkirk is ’s avonds verlicht.

Daarna rijden we naar Falkirk, hier staat en hele bijzondere scheepslift. We kunnen daar prima op het parkeerterrein staan, met nog een stuk of acht andere campers brengen we hier de nacht door. De scheepslift is uniek op de wereld en kan boten, alleen de zogenaamde narrowboats, een groot hoogteverschil laten overbruggen. Het lijkt of de scheepslift niet veel gebruikt wordt, maar meer een toeristische attractie is. Indrukwekkend is het zeker wel en we blijven dan ook lang kijken hoe dit gevaarte (toeristen)boten verscheept.

Vanaf Falkirk rijden we naar de kust en volgen een stuk van de kustroute, maar helaas stuurt onze navigatie ons helemaal de verkeerde kant op en blijkt onze P4N plek midden op een golfbaan te liggen! (Rob baalt en vind golfbanen opeens helemaal niet leuk!). We zijn een stuk meer landinwaarts gereden dan we wilden. We zoeken een nieuwe plaats aan de kust en ook daar gaat het op het laatste stuk ook even mis. Met de navigatie van mijn telefoon erbij vinden we toch de plek die we zochten. En wat voor plek! Dit zijn de krenten in de pap! Een klein havenplaatsje, een parkeerterrein naast de haven, de neus van de camper naar de zee, prachtige uitzichten rondom, wauw! ’s Middags maken we een wandeling langs de kust en een stukje door het dorp. We gaan hier 2 nachten blijven, want een tweede wandeling hier spreekt ons wel aan.

De haven van Dysart, de camper ergens in het midden van de foto.

Daarna rijden we verder naar Pitlochry, echt wel wat anders. Een iets te toeristisch dorpje, waar de wandelingen teveel langs de straat gaan. We gaan er wel lekker uit eten en op de camping hebben ze een fantastische douche in een verwarmde ruimte. Echt koud is het niet, maar we moeten wel wennen aan het weer in Schotland, het wisselt van minuut tot minuut en van uur tot uur. We verkleden ons soms wel 2 of 3 keer op een dag! We genieten wel enorm van het landschap, zo uitgestrekt!

Na Pitlochry gaan we naar Aboyne. We willen graag highlandgames zien. Die zijn op veel verschillende plekken in Schotland, maar het was even puzzelen of wij dan in de buurt van een plek zijn waar het dan is. Gisteravond vonden we deze in Aboyne en die ligt op onze route! We parkeren net buiten het dorp op een parkeerplaats die uitkijkt op een vliegveldje voor zweefvliegtuigen, nog leuk ook. Morgen hier vandaan op de fiets naar Aboyne, benieuwd wat we er van vinden??!!

de laatste video staat hier