8 t/m 15 maart
Vanuit het mooie kleine dorpje Nans-sous-sante-Anne rijden we een kleine 40 km, om op camping in Pontalier neer te strijken. Het is nog erg stil op de camping, in één hoek lijkt een gemeenschap te wonen met een paar touringbussen en oude caravans en auto’s, verder een paar passanten. Wij willen vooral even lekker douchen, water bijvullen en uiteraard wandelen. Dat lukt allemaal, een lang bospad brengt ons hoger en hoger, na een kleine 3 km draaien we om en lopen terug. Verder lopen heeft niet zoveel zin en het loopt best zwaar omdat er veel keien en rotsblokken liggen. De afdaling gaat een stuk soepeler, we hebben alle drie weer even de benen en poten gestrekt en Boris heeft weer heerlijk los gelopen.
De volgende dag wordt een topdag, we rijden een prachtige binnendoor route, weg nr. 9 richting Lausanne. Het is zonnig, stil op de weg, weilanden, dorpjes en de Alpen die steeds dichterbij komen met haar besneeuwde bergtoppen. Ik pak echt om de haverklap de camera om weer iets moois te filmen, hier heb ik ’s avonds een beetje spijt van, want welke stukjes film gaan de vlog halen?
We hebben samen een goed werkend patroon in het vloggen. Ik (José) film het meeste en bedenk wat er gefilmd moet worden, gelukkig filmt Rob ook regelmatig, maar ik bedenk meestal wel wat er gefilmd gaat worden. ’s Avonds bekijk ik alle filmpjes en gooi dan flink wat materiaal weg. Als we alles zouden bewaren wordt de vlog een paar uur lang en dan haken de meeste volgers wel af, denken wij. Rob gaat dan met het materiaal wat ik klaar gezet heb aan de gang om er een vlog van te maken. Hij vindt het ook echt leuk om daar mee te stoeien en het zo mooi mogelijk in elkaar te zetten. Eind van de week kijken we dan samen nog een keer kritisch naar de vlog, halen er nog wat foutjes uit of korten nog wat stukjes in en dan is de vlog weer klaar voor publiek! Tussendoor schrijf ik de blog, waar Rob eind van de week ook nog eens kritisch door heen gaat om vooral de foutjes er uit te halen en nog wat aan te vullen. Zo, dit was even een inkijkje in hoe wij onderweg onze gezamenlijke hobby uit voeren, één waar we samen veel plezier aan beleven!
Terug naar de mooie rit die we maken, vanuit Frankrijk, door Zwitserland naar Italië, prachtig. Uiteindelijk komen we uit in het Aostadal, waar we in het kleine dorpje Aymavilles / Aosta op een parkeerterrein overnachten. Later op de avond komen er nog 2 busjes naast ons staan. Allemaal niet heel bijzonder, maar wel functioneel.
We brainstormen over de komende dagen, Rob heeft een dorpje naast Genua gezien wat erg mooi lijkt en we zoeken daar dan ook een plek om te overnachten, maar kunnen het niet goed vinden. We besluiten om het over te slaan en gaan richting Lucca. Op loopafstand van het centrum vinden we camping Il Serchio met een wandelpad om de hoek waar we met Boris kunnen lopen.
Op de fiets, samen met Boris rijden we naar het centrum van Lucca. We zijn hier jaren geleden samen met de kinderen ook een middag geweest en altijd bedacht om nog eens terug te gaan. Toen hartje zomer, nu een rustige lente dag. Er zijn veel scholieren met bussen voor een uitstapje, maar verder is het stil. We fietsen eerst over de 4 kilometer lange stadsmuur van Lucca, dit geeft een mooi beeld op de stad, het is echt wel Italië hoor!
Dan is het tijd om de fietsen te parkeren en met Boris even op de stadsmuur te wandelen en nog eens rustig om ons heen te kijken. Dan doen we wat we het allerliefste doen in een stad, dwalen door de straatjes. Alhoewel we daar toch wel heel verschillend in zijn. Rob loopt het liefst doelbewust ergens naar toe en wil weten waar hij is. Ik zwerf het liefst van straatje naar straatje mijn neus achterna. Dus af en toe toch maar even overleggen en samen weer een pad kiezen.
Na een paar uur dwalen krijgen we trek, strijken neer op een terrasje, eten een hapje en verbazen ons net als altijd over het lawaai dat de Italianen kunnen maken. Maar genieten vooral naar de pracht van de gebouwen, de mooie straatjes en de heerlijke sfeer om ons heen. We genieten weer van Italië!
We hebben een fijne camping, Il Serchio, dichtbij het centrum. Op het moment dat wij aankwamen was deze voor het eerst weer open. Met nog zo’n 6 andere campers staan we hier prima. Een fantastisch lekkere douche, een wandelplek voor Boris direct om de hoek en heel veel ruimte om ons heen. Zomers is het hier waarschijnlijk niet fijn, want de plekken zijn krap en met onze 7,5 meter kun je dan niet echt in of uit parkeren. Maar nu hebben we een hele straat voor ons alleen, prima.
Vanuit Lucca rijden we een kleine honderd kilometer naar Florence en voor het eerst hebben we regen, heel veel regen. Al hebben we al wel een paar keer ’s nachts een bui gehad, maar dit is serieus regen. We twijfelen nog even of we toch de stadsbus naar het centrum zullen pakken, maar dan moeten we tickets kopen voor musea. Heel af en toe doen we dat wel, maar het liefst zwerven we gewoon door de straatjes en wandelen we door de stad. We maken er een binnen dag van. Doen een was, middagslaapje, spelletje, werken aan vlog en blog.
Best lekker zo’n lummeldagje! Volgende week dus, Florence!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
