Na 5 weken in Nederland, genietend van onze kinderen, familie en vrienden trekken we er weer op uit. Het plan is om weer 10 maanden te gaan reizen. Te beginnen in Schotland. Op dinsdagavond 26 juli vertrekken we uit Rotterdam. Op de boot kunnen we nog een omboeking maken, waardoor Boris in onze hut mag, tegen belachelijk veel geld, maar ja , alles voor je hond! Boris gedraagt zich redelijk rustig en we merken dat hij uit de puberteit raakt of dat zijn chemische castratie goed werkt.
Van onze vorige overtochten hebben we geleerd dat het eten aan boord niet lekker en behoorlijk aan de prijs is. Ik heb daarom zelf groentetortilla’s gevuld en voor ’s morgens een paar boterhammen gesmeerd en drinken meegenomen. Al doende leert men.
De overtocht brengen we voornamelijk slapend door, ’s morgens worden we wakker van de omroepinstallatie, dus douchen, Boris nog even op het dek laten plassen, meer wil hij niet kwijt. Spullen opruimen en dan kunnen we al van boord.
Dan begint in Hull het harde werken voor Rob, geconcentreerd weet hij ons de stad uit te rijden, al laat google ons wel even in de steek, dus duiken we een parkeerterrein op. Eerst maar even Boris uit laten, rustig nog een boterham en koffie en even goed kijken hoe het verder moet. Dat helpt om even de rust te vinden en verder te kunnen. We rijden gelukkig al snel de stad uit en genieten van het uitzicht! Dicht langs de kust, weilanden, hier en daar een dorpje en na een uur een Park4Night plek, bij Ravenscar #249372 in North Yorkshire. We dubben nog even of we dit willen, het is er vol met mensen die komen wandelen, maar een meneer die we spreken zegt dat het hier ’s avonds erg rustig is, de straat is doodlopend en het uitzicht geweldig. We besluiten voorlopig te blijven. Trekken wandelschoenen aan, maken de rugzak in orde, broodje mee en we zijn al snel onderweg voor een prachtige wandeling. We waren na het nachtje op de boot best een beetje gaar, maar dat gevoel is snel verdwenen. Het is hier prachtig, we snappen wel waarom het hier zo druk is met wandelaars! Langs de kust, stukjes bos, weilanden komen we in de buurt van het volgend dorp en daar is een pub, helemaal gericht op wandelaars en mensen die op het strand spelen. Gratis water, voor mens en hond, toilet en veel picknicktafels buiten. We drinken er wat, eten onze boterhammen op en gaan dan op de weg terug. Een iets andere route, maar weer zo mooi! Aan het eind van de dag 14 km gewandeld en bij het hotel waar we vlakbij staan drinken we een biertje met uitzicht op de kliffen, we slapen die nacht als roosjes.
De volgende ochtend rijden we een stukje verder naar Staithes. Rob voelt zich al redelijk vertrouwt met het links rijden. Het is nergens echt druk, maar er is wel zoveel verkeer dat je van zelf in de stroom mee rijdt. Staithes is een oud vissersdorp, waar de vissers vervangen zijn door de toeristen. Doordat er geen hotels zijn maar alleen appartementen bij de bevolking in huis, ziet het dorpje er nog authentiek uit. Net buiten het dorp is een parkeerterrein P4N #249696, daar brengen we de nacht door. In eerste instantie met 1 andere camper en veel busjes van surfers. De surfers vertrekken aan het begin van de middag, tegen de avond komen er nog wat campers bij en staan er 6. We lopen ’s middags naar het dorpje en voelen allebei wat spierpijn van de wandeling van gisteren. We hebben toen flink geklommen en gedaald en dat voelen we vandaag!
Dan is het tijd om naar Edinburgh te rijden, even een kleine misrekening door miles en kilometers te verwarren, maar we gaan toch maar door. Het is zo’n 4 uur rijden. Voor de lunch gaan we even van de doorgaande weg af, want daar zijn wel parkeerplaatsen, maar die zijn zo dicht op de weg, dat vinden we niet fijn. We gaan dus even van de weg af en komen in weer zo’n typisch Engels dorpje, Midsummer murders zou hier zomaar opgenomen kunnen zijn. Een heerlijk rustig plekje, waar Boris ook even de benen kan strekken.
Rob voelt zich steeds vertrouwder met het rijden, af en toe een klein twijfelmomentje, maar het gaat lekker. Eind van de middag zijn we bij de camping die we vanmorgen voor de zekerheid even gebeld hebben. “Plek genoeg” was de boodschap. Nou niet dus, camping vol. Na wat aandringen mogen we toch de camping op en worden op een vreemde plek, bij 2 oude caravans neergezet. Waarschijnlijk woont daar personeel in? Maar goed, we doen het er mee. We kunnen in ieder geval even lekker douche en morgen de stad in.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.