17 t/m 23 september
We rijden naar Logroño, hoofdstad van de Rioja. Ter voorbereiding lezen we het één en ander over de stad, dat doen we altijd kort van te voren. Waar willen we heen? Wat is er te doen? Welke mogelijkheden zijn er om te overnachten? Dat is altijd wel een beetje het huiswerk dat we onszelf geven. Deze keer lezen we dat in Logroño de oogstfeesten de komende 5 dagen zijn, we vallen dus met onze neus in de boter. We gaan zaterdag aan het eind van de middag even de stad in om te kijken wat er gebeurt, maar zijn daar al snel klaar mee. Zo vol met (dronken) mensen, afval op straat, op sommige plekken plakken we bijna op de straat vast van het vuil en de drank. Is dit nou het oogstfeest?
We staan op een grote P4N #13491 plek, waar het op zaterdag en zondag eind van de middag hartstikke vol staat, want we staan vlak naast het circus en de kermis. Van andere camperaars begrijpen we dat in de hele regio één groot feest gaande is. We willen toch nog een keer de stad in, want we hebben er gisteren weinig van kunnen zien, eerst even met Boris wandelen en dan zonder hem de stad in. De sfeer is nu heel anders, er is muziek in het park en in de stad zijn het vooral feestelijk geklede families die flaneren en op een terrasje zitten. We staan nog even stil bij een manifestatie tegen het rond laten rennen van jonge stieren in de stad, ook een onderdeel van het oogstfeest. Dapper dat deze groep dat aandurft, ze krijgen heel wat boze blikken of worden genegeerd, toch blijven er ook wel wat mensen staan en een enkeling sluit zich bij de demonstranten aan. We vinden zelfs nog een plek op een terrasje en drinken wat, fijn dat we toch nog even gegaan zijn want het was nu wel gezellig en sfeervol in de stad. Daarna weer terug naar Boris en de camper.
We hebben een plek gevonden bij een klein dorpje, San Vicente de la Sonsierra. P4N #20015 Een prachtige plek! Voor ons de Ebro, de grote rivier van noord Spanje, achter ons op de berg het dorp. We wandelen eind van de middag omhoog om het dorp te bekijken. Daar treffen we Co en Afra, die we beneden op de camperplaats ook al gesproken hebben, het klikt goed samen, dus drinken we samen een biertje op het Plaza Major, waar veel dorpelingen iets komen drinken. Oude mannen doen een spelletje en worden geflankeerd door anderen die het spel van het nodige commentaar voorzien, mannen die uit de wijngaard komen drinken een koffie of een biertje, vrouwen lopen met zeer oude mensen een rondje en drinken ook iets op het plein, erg dorps allemaal en vooral erg plezierig. Wat een verschil met Logroño!
We blijven hier nog een dagje en wandelen met Boris door de wijngaarden aan de andere kant van de rivier, hier wordt nog druk geplukt en we mogen de druiven proeven, heerlijk! Bij terugkomst bij de camper gaat het mis!! Boris blijft staan alsof hij iets ruikt, stokstijf staat hij daar. De volgende uren heeft hij steeds meer vreemde verschijnselen, hij kwijlt, beweegt vreemd met zijn kop en wil niet meer drinken of eten en dat gaat uren zo door. We besluiten een dierenarts te zoeken, ik bel nog even met onze dierenarts thuis, die adviseert ook om naar een dierenarts te gaan. We treffen een vriendelijke dierenarts die zo goed mogelijk via google translate met ons communiceert. Ze luistert naar zijn longen, meet zijn temperatuur, ogen en oren worden bekeken, maar daar vindt ze allemaal niets. Ze schrijft stesolid voor, een kalmeringsmiddel, en we krijgen een nummer van een kliniek waar ze meer neurologisch onderzoek kunnen doen en die 24 uur per dag open zijn. Terug in de camper geef ik hem de stesolid, maar dat helpt weinig. Om de beurt zitten Rob en ik bij Boris, het wrijven over zijn keel en lijf vindt hij lekker en hij kruipt ook steeds dicht tegen ons aan. We voelen ons hulpeloos en machteloos, vooral omdat we nauwelijks contact met hem kunnen maken, hij is heel apathisch. We delen de nacht in tweeën, Rob de eerste shift en ik daarna, want we willen hem niet alleen laten. Hij piept veel en is zielig. Om een uur of 1 komt gelukkig de omslag, hij begint te drinken!! 2 flinke bakken vol en als Rob daarna met hem gaat lopen, plast hij ook enorm, dat gaat goed. Rob blijft tot 2 uur op en heeft het gevoel dat Boris nu rustig kan slapen. En dat is gelukkig ook zo, we horen hem de hele nacht niet meer. Als ik om 7 uur naar de wc ga heb ik een hele blije hond, hij springt met 4 poten in mijn armen en is vreselijk uitgelaten en blij! Wij minstens zo blij als hij, want we hebben ons behoorlijk zorgen gemaakt.
Het plan was om vandaag verder te rijden, maar na deze onrustige dag en nacht blijven we nog maar een dagje, beetje chillen en Boris tot rust laten komen, de camper soppen en eind van de middag nog even het dorpje in, waar het gezellig is. Er rijden nog veel tractoren rond met druiven, er komt over een paar dagen regen aan en we hebben het idee dat ze voor die tijd alles binnen willen hebben. Boris is weer goed herstelt en na de extra rustdag trekken we toch weer verder, wat een heerlijke plek was dit!
We rijden richting Vitoria- Gasteiz. De naam van de stad is een samenvoeging van de Spaanse en de Baskische naam. Officieel wordt de dubbele naam in beide talen gebruikt. In de volksmond zeggen de Basken Gasteiz en de Spanjaarden Vitoria. Het is de tweede stad van Baskenland met 229.000 inwoners. Op een camperplek net buiten het centrum, zetten we tussen een aantal andere campers die van ons neer. P4N #6556
Boris leek helemaal herstelt en dat is ook zo, maar vandaag lijkt hij pas echt tot rust te komen en zijn gemiste slaap en stress die hij heeft gehad, maken hem vandaag een echte slaapkop. Goed teken! Al zal hij vanmiddag toch aan de bak moeten want we willen wel even naar het centrum lopen. In het centrum genieten we van de 2 grote pleinen en de mooie gebouwen die er staan, maar het historisch centrum is een rommeltje. De middeleeuwse markt die hier gaat plaatsvinden wordt nu opgebouwd. Het is dus en komen en gaan van busjes, kramen en mensen, dat is in de smalle straatjes niet prettig wandelen en kijken. We houden het maar voor gezien en wandelen terug naar de camper. Zelfs de dag er na slaapt Boris nog veel, wij willen nog wel even terug naar het centrum, want gisteren hebben we niet genoeg gezien naar onze zin. We pakken de fietsen en laten Boris in de camper, erg lang zullen we niet blijven, maar het is zo jammer om weg te gaan van een plek met het idee dat we amper iets gezien hebben. De markt wordt vanmiddag officieel geopend en als wij aankomen beginnen de meeste kramen open te gaan. Ze hebben echt hun best gedaan er iets moois van te maken. Het historische deel van de stad is aangekleed met vaandels, kleden, banieren, de verkeersborden zijn afgedekt met jute en de kraamhouders hebben zich gekleed in historische dracht. In de sporthal die midden in deze wijk ligt en die voor de kraamhouders is ingericht om het toilet en douche te gebruiken zien we nog veel mensen zich omkleden en klaar maken, steltlopers, een reuze draak en hele grote poppen. Het wordt vast een spektakel van jewelste. Wij lopen nog een rondje, drinken wat en gaan dan terug naar de camper. Wel tevreden dat we toch nog even zijn gaan kijken, keren we terug naar de camper, waar Boris heerlijk op tafel zijn zoveelste tukkie doet.
Morgen verder richting een park bij een stuwmeer en hopelijk gaat het ons lukken in de loop van de week in Bilbao te komen.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.