Castillië-La Macha en Extremadura
11 t/m 17 maart
We trekken verder, niet eens zo heel ver, naar Antequera. Een klein gezellig stadje, waar we de eerste nacht op een camperplek dichtbij het centrum staan, met een gratis servicepunt. Wat is dat toch heerlijk dat dat op zoveel plekken goed geregeld is. De campers staan wel heel dicht op elkaar, maar wij willen toch het stadje in en morgen weer verder. We dwalen met Boris door de straatjes en genieten van een heerlijke lentedag onder de Spaanse zon. Boris vindt het wel ingewikkeld, we hebben hem echt al heel lang niet meegenomen de drukte in en we moeten er hard aan werken om hem weer een beetje op zijn gemak te krijgen. Gelukkig helpt een broekzak vol met snoepjes wel om hem redelijk te laten volgen.
Vanuit Antequera gaan we naar El Torcal, dit is een beschermd natuurgebied dat bestaat uit karstformaties. We hebben weer eens even niet over de dagen nagedacht en staan hier dus op zaterdag, eind van de morgen en heel Spanje lijkt hetzelfde idee te hebben. Wat zijn we toch suf, maar we leven niet zo met de dagen van de week! Goed we zijn hier nu toch en gaan maar gewoon. Boris mag gelukkig mee en een bus brengt ons naar de entree van het park. Daar is het ook best druk, maar als we eenmaal op pad zijn valt het reuze mee. Zeker op het moment dat wij de de lange route kiezen, wordt het steeds stiller om ons heen en lopen we regelmatig alleen.
We vinden het indrukwekkend mooi, staan regelmatig stil om naar al die uitgesleten rotsformaties te kijken. Soms lopen we in tunneltjes van struiken en is het donker en het pad glibberig, dan staan we opeens weer op een richel en zien een grote open vlakte omgeven door al die mooie grijze rotsformaties. Op een gegeven moment zien we zelfs een hele kudde Spaanse steenbokken, wauw! Wij zijn onder de indruk, de kudde lijkt zich er weinig van aan te trekken, die zien wel vaker mensen lijkt het. Qua kilometers is het geen lange afstand, nog geen 3 km, maar doordat er nauwelijks paden zijn en we dus klauteren en klimmen en over stenen moeten stappen is het toch een pittige wandeling. Vooral voor Rob die Boris aan de lijn heeft en Boris die veel sneller wil, het lijkt af en toe wel een berggeit. Boris mag in dit gebied helaas niet los.
Toen we bij de entree aankwamen stond er een stevige koude wind, maar tijdens het lopen is er veel beschutting van de rotsformaties en kunnen we zelfs een paar keer even ergens in het zonnetje zitten om rustig om ons heen te kijken. Een fantastische wandeling!
Onderweg naar de wandeling zagen we aan de andere kant van Antequera een camperplek die ons wel aansprak. Daar rijden we naar toe. Het idee om vandaag nog flink wat kilometers te gaan rijden hebben we laten varen. We rijden dus terug naar Antequera en vinden inderdaad een P4N plek. Geen voorzieningen maar wel een fabuleus uitzicht op het kasteel, het dorp en het gebergte in de verte. Ook de dag erna gaan we nog niet rijden, we verplaatsen wel de camper naar een plekje waardoor we nog mooier uitzicht hebben. We genieten van een zeer zomerse dag met 27 graden en nog een wandeling door het dorp en een lunch. Daarna zetten we de stoelen buiten en genieten van het zonnetje, met een boek, uitzicht en elkaar.
Na 3 dagen Antequera gaan we verder, we rijden nog wel even terug naar het centrum om daar de loosplek te gebruiken en boodschappen te doen en dan gaan we onderweg naar Viso del Marques. Helaas heeft Boris tijdens het boodschappen doen de eierendoos te pakken gekregen en is heerlijk aan het smullen als wij terug komen. De eerste 2 heeft hij opgegeten en bij de laatste 2 betrappen we hem. Rob gaat nieuwe eieren halen en ik maak schoon. Het is flink wat kilometers rijden naar onze volgende bestemming, we rijden zelfs een stukje om. We willen nog een mooie wandeling naar een waterval en tijdens de lunch daar besluiten we dat we de route inkorten.
Het is weer een prachtige dag en we willen niet tot 16 uur onderweg zijn. We vinden een prima camperplek in het dorp La Guardia de Jaén, een klein dorp met een prachtig uitzicht. Hier genieten we nog even van de zon en een wandeling door het dorp. Het is hier op maandagmiddag uitgestorven, geen winkeltjes of horeca open en maar een paar mensen op straat. Als ik Boris uitlaat sta ik wel oog in oog met een heel mooi eekhoorntje die amper een meter bij me vandaan naar ons zit te kijken. Als Boris hem of haar in de gaten krijgt is het beestje vertrokken. ’s avonds wil Boris nog weleens een windje laten, deze avond zitten we dus regelmatig in de verrotte eierenlucht!
Hiervandaan rijden we naar Viso del Marques, een klein dorpje met een paar duizend inwoners, maar wel een heuse camperplek. Keurig aangelegd, met een zuil waarop je je gegevens in moet voeren, dan gaat het hek open en kun je naar binnen. Voor 2,50 kun je dan ook nog een kaartje kopen voor de douche/toilet. Wil je vaker van het toilet gebruik maken dan moet je steeds een kaartje kopen. Toch handig als je zelf een toilet mee hebt! Ook voor het gebruik maken van de loosplek moet je een apart kaartje kopen. Het zou allemaal iets efficiënter kunnen, maar goed het is er wel allemaal. ’s morgens vlak voor we weggaan zijn wij alleen op de plek, dus Boris kan wel even los, hij heeft heel snel door dat er een gat in het hek zit en loopt gezellig te huppelen op het veld naast de camperplek. Hij kan daar weinig kwaad, maar toch maar even ophalen en aan de lange lijn. We rijden het dorp in want daar is een mooi paleis het paleis van de markies van Santa Cruz, een Italiaans renaissance paleis. Wat we niet wisten is dat je er niet zonder rondleiding in mag. Gelukkig is degene die ons ontvangt zo vriendelijk om met ons mee te gaan, al spreekt hij geen Engels of Duits. Hij doet echt zijn best om langzaam te praten. Hier en daar staan ook nog tekstbordjes in het Engels en zo komen we een heel eind.
Al het stucwerk, wanden en plafonds, zijn beschilderd met de meest fantastische taferelen. Het is echt leuk om met hem rond te lopen. Natuurlijk geven wij bij het weggaan ook een vrijwillige bijdrage en bedanken onze gids voor zijn rondleiding. Hierna rijden we door naar Almagro. Het is niet ver en we lopen dan ook ’s middags al dit plaatsje in. Het heeft een mooi, oud plein met loges die vroeger bedoeld waren om naar festiviteiten op het plein te kijken. Hier is ook het oudste nog in gebruik zijnde theater, uit 1628, van Europa. Gewoon ook weer een leuk dorpje. Hier is geen camperplaats, alleen een camping buiten het dorp waar de reviews niet zo best over zijn. We besluiten om op een P4N plek in het dorp te gaan staan, op loopafstand van het mooie plein en dichtbij een supermarkt. Het is wel tot laat lawaaierig, maar we slapen prima.
Dan volgt een lange rit, we stoppen nog even om bij een beschilderde graansilo te kijken. In deze regio hebben ze een kunsttraject gemaakt van silo’s die niet meer in gebruik zijn en deze zijn allemaal door kunstenaars en mensen met een beperking geschilderd. Als je door het landschap rijdt zie je ze al van verre staan. Erg indrukwekkend. Het wordt een lange dag, want we nemen een verkeerde afslag ( dankjewel, googlemaps) we hadden allebei bij een afslag het idee dat we linksaf moesten, maar de navigatie zei rechtsaf. Toen we ontdekten dat het niet goed zat waren we al te ver om nog terug te gaan. Suf van ons, want bij twijfel kijken we meestal wel even, nu dus niet. We vinden wel een fijn picknickplekje aan een stuwmeer, waar Boris even heerlijk in de schapenpoep gaat liggen rollebollen. Hij krijgt dus even een flinke wasbeurt, want zo kan hij de camper niet in! Het is zo wel de week van Boris, ontsnappen, eieren en schapenpoep!
We rijden verder door het uitgestrekte landschap en verlaten de provincie Castilië-La Mancha en rijden Extremadura binnen. Beide provincies zijn dun bevolkt, hebben veel olijfbomen, steeneiken, glooiende heuvels, hier en daar een dorpje en in Extremadura zijn enorm veel fruitbomen en amandelbomen, die in bloei staan. Zo rond een uur of vier komen we aan in Mérida. Hier genieten we nog even van de zon, op weer een prima camperplek met niet werkende voorzieningen, maar die blijkbaar nog zo nieuw is dat het systeem niet werkt. Maar we staan prima en willen morgen de stad even in, dat wordt het dus niet, de automaat werkt niet, als we het telefoonnummer bellen wordt er gezegd dat alles vol is. Gisteravond liepen er camperaars rond om te checken wie er nou eigenlijk op welke plek stond. Wij waren er vanmorgen wel een beetje klaar mee en zijn vertrokken. Op naar een nieuwe plek en dat komt gelukkig altijd weer goed.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.