4 t/m 10 maart
Wat een heerlijke, rustige dagen hebben we op Finca Angela. We wandelen met Boris, ruimen de camper maar weer eens goed op, wandelen met Boris, koken wat extra porties eten voor in de vriezer, doen de was en…….wandelen met Boris. We genieten natuurlijk ook van de kookkunsten van James. We hadden deze dagen echt even nodig om de weken in Marokko te laten bezinken, na te genieten en om te schakelen naar het reizen in Spanje. Waar we ook mee bezig zijn is de route die we verder willen rijden. Willen we via de kust of het binnenland? We besluiten voor het binnenland te gaan. Er zijn nog zoveel plekken in Spanje te ontdekken. We kiezen er voor om vooral via de westkant van Spanje te gaan trekken, dicht langs de Portugese grens. Het boek met 75 camperroutes geeft daar aardig wat mooie plekken in aan en met wat leeswerk op internet hebben we globaal een route bedacht. Waarschijnlijk zullen we daar nog wel wat van af wijken, maar dat hoort erbij.
We gaan dus weer op pad, zeggen Angela en James gedag, met de belofte om nog eens terug te komen. Eerst gaan we nog naar Sevilla, we zijn wel een beetje verliefd op deze stad en nu we toch zo dichtbij zijn gaan we er nog een middag naar toe. Er is een camperplek net buiten het centrum. De plek is bij een garage waar veel auto’s in opslag staan en er kunnen campers staan. Niet heel idyllisch, maar wel veilig en functioneel. Boris kan hier in de camper blijven en wij hebben een heerlijke middag. We nemen de tijd om nog wat rond te wandelen, genieten van een lekkere lunch en brengen een bezoek aan het kasteel. Dat is enorm groot, indrukwekkend en teveel om in één keer te bezoeken. Na anderhalf uur zijn we nog niet klaar, maar er wel even klaar mee. We lopen terug naar de camper en zijn 5 uur weggeweest. Boris heeft het super goed gedaan. Hij is door het dolle heen en blij dat hij mee naar buiten mag, maar wat knap dat hij dit zo goed doet.
Dan door naar ons volgende uitstapje, de Caminito de Rey, ofwel het koningspad. Deze willen we graag lopen en we keren terug naar een fantastische P4N plek waar we al eerder geweest zijn. Hier is het net een paradijsje. We maken een lange wandeling met Boris, zetten de stoelen buiten en genieten van het uitzicht, de zon en de schaapskudde die twee keer per dag langs komt. Hier nemen we ook de tijd om te trainen met Boris, we hebben al een hele tijd niet geoefend met de bal halen en terugbrengen, en allerlei opdrachten die wij belangrijk vinden zoals blijf en volgen, daar hebben we hier lekker de ruimte voor. Was het op de camperplek in Sevilla erg lawaaierig, hier is het muisstil!
De kaartjes voor het koningspad zijn gekocht met bijbehorende buskaartjes en dan gaan we dit pad echt lopen. We zijn wat vroeg op de parkeerplaats omdat we zeker willen dat de camper in de schaduw kan staan omdat Boris in de camper blijft. Er is een afdak waar we onder kunnen staan, maar dan wel in 3 vakken, de parkeer beheerder komt er wel wat van zeggen, maar als we hem uitleggen dat we een hond in de camper hebben en die zoveel mogelijk schaduw willen geven, vindt hij het prima. Het is ook absoluut niet druk, dus we staan niemand in de weg. Het is geen zonnige dag, maar toch wordt het snel warm in de camper en dat willen we niet als Boris achter blijft.
Met de bus rijden we nog een stukje bergweg op, daarna is het nog 1,5 km lopen naar het startpunt en dat is al een mooie wandeling. Bij de entree worden de Spanjaarden en de anderstaligen gescheiden en gaan wij met een Engels sprekende gids mee. Helaas zijn de ontvangers met oortjes van een niet zo beste kwaliteit en dan een gids die enorm zijn best doet in het Engels maar een zo stevig accent heeft dat ik het na een tijdje opgeef om te luisteren. Dit kost me zoveel energie dat ik daardoor amper van de wandeling geniet. Rob houdt het iets langer vol, maar is er na een tijdje ook klaar mee. We genieten verder zonder informatie over de wandeling en kunnen dan veel meer genieten van wat we zien en er is veel prachtigs te zien! Vooral het laatste stuk is adembenemend mooi, met steile wanden, een rivier diep beneden ons, gieren in de lucht , de kloof die steeds smaller wordt en als toetje een hangbrug om van de ene naar de andere rotswand te lopen. Als we er helemaal uitgelopen zijn, zien we op een afstand hoe smal de kloof is en hoe nietig de paden waar we overheen gelopen zijn. Nog een flink eind lopen en dan kunnen we weer met de bus terug naar het parkeerterrein. We hebben toch ruim 8 km gelopen, geklommen en gedaald.
We rijden terug naar de mooie plek aan het stuwmeer, daar trakteren we Boris nog even op een flinke wandeling en dan hebben we 10 km gelopen vandaag. De benen zijn moe, maar we hebben genoten van de mooie kloof!
Morgen verder door het mooie Andalusië.
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.