12 t/m 19 febr.
We blijven 2 nachtjes op de overvolle camping Atlantica D imourane, we kunnen tussen de buien door wel strandwandelingen maken en als de storm is gaan liggen rijden we een klein stukje verder. Eerst even naar een dorpje om geld te pinnen en dan strijken we neer langs de kust op ons eerste vrije plekje van deze reis (30°32’49.6″N 9°43’05.6″W). En wat voor plek……!! Het is op een lage klif, zo’n 8 meter boven de zee en net buiten het dorp Taghazout. Hier willen we wel een paar nachtjes blijven, er is een bewaker die hier het grootste deel van de dag onder zijn afdakje zit en met iedereen een gezellig praatje maakt. Wat onze plek helemaal leuk maakt is dat Lot en Gijs met hondje Noor ook hier naar toe gekomen zijn en we dus even fijn kunnen bijkletsen, we hebben ze in Lagos voor het laatst gezien, maar wel regelmatig contact gehouden over de oversteek naar Marokko. ‘S middags lopen we met zijn viertjes en de 2 viervoeters het dorp in om even rond te kijken en wat te drinken. Dat is helaas niet zo’n succes, het aantal katten en honden op straat en met name rondom de terrassen is groot en Boris blijft blaffen en trekken. Na een minuut of 10 vertrek ik met Boris terug naar de camper, helaas. Het is nog wel een hele tour om terug te komen, want ik wordt onderweg 2 keer belaagd door een groepje honden die hun territorium bewaken (lees ingang van een eetgelegenheid) Beide keren word ik gelukkig wel geholpen door wat mannen die rondom de ingang van de beide plekken op straat staan te kletsen. De tweede keer wordt ik zelfs door een van de mannen (een grote, stevige, gespierde kerel) uit de wirwar van honden getild en die daarna de honden bij mij en Boris weg houdt. Mijn dank is groot, best wel even aangenaam om door zo’n kleerkast opgetild te worden!!, 10 minuten nadat ik vertrokken ben van het terras sta ik weer naast de camper. Ik heb mijn workout voor vandaag wel gehad. We genieten de rest van de dag van de zon en chillen buiten en genieten van het uitzicht. Het is één van de zonnigste dagen tot nu toe en zelfs zo prettig dat we ’s avonds tot 21 uur buiten kunnen zitten. Ik kook en Lot en Gijs eten mee en het lekkers dat zij meegebracht hebben smaakt prima als toetje, we hebben een heerlijke, lange, gezellige avond. De volgende dag besluiten we alle vier weer verder te trekken, er komt minder weer aan en dan is dit helaas niet de beste plek.
Rob en ik lopen nog even door Taghazout, zonder Boris en kopen wat lekkers, want we hebben de afgelopen periode contact gehad met Peter en Myran van Endless on Wheels en zij staan nu 15 kilometer bij ons vandaan. Dat lijkt ons wel heel gezellig, we gaan met een doos vol snoeperij gewoon even kijken, bevalt het niet, dan gaan we morgen gewoon weer verder. Camperplaats Aourir ligt, een kilometer of zes van de kust het binnenland in, alles wat we nodig hebben is er. Het leukste van alles is, dat we een prima klik met Peter en Myran hebben. Er is natuurlijk genoeg gespreksstof, reizen, vloggen, kinderen…….. Zij hebben visite van Engelse vrienden, Jane en Tim en met zijn zessen hebben we een paar prima dagen.
We wandelen samen, ontmoeten een kudde kamelen en een kudde geiten, eten ’s avonds in het restaurant en maken filmmateriaal van en met elkaar en we vermaken ons prima! Het eten in het restaurant is wel een happening, het gaat toch allemaal anders dan bij ons! ‘S middags moeten we al aangeven wat we willen eten, nou dat is natuurlijk geen probleem. Als we om 18 uur met zijn zessen aankomen is er geen tafel. Er komt een grote groep eten en daar is al het meubilair voor in gebruik. We kunnen natuurlijk wel buiten eten?! Nou, nee liever niet! Het is best fris, dus willen we binnen eten. Gelukkig is er nog wel ruimte om een tafel van buiten binnen neer te zetten en als we allemaal zitten komt ook onmiddellijk ons eten. Dat was dan weer wel klaar. De Duitse eigenaresse weet het zelf ook allemaal niet zo goed meer, lijkt het wel. We hebben zelf wijn mee, dat is geen enkel probleem. Zo rond 20 uur zijn wij nog de enige gasten en worden we bijna de tent uitgeveegd, de dame wil sluiten! Het is wel bijzonder hoe het hier werkt. Wij hebben er uiteindelijk wel lol om en om 10 over 8 staan we weer buiten. Het was trouwens wel heel lekker eten!
Na een paar heerlijke warme dagen, laat de zon ons in de steek, we zitten bijna de hele dag binnen. Tussen de buien door even met Boris wandelen en hier en daar een praatje maken en dan weer snel naar binnen want de volgende bui komt er alweer aan. Dan is het tijd om weer verder te trekken. Jane en Tim gaan naar het oosten, Myran en Peter naar het zuiden en wij naar het noorden. We nemen afscheid, met de belofte om contact te houden en zo gaan we allemaal een kant op. We hebben een prachtige rit langs de kust en een stukje binnenland, we komen steeds meer campers tegen, maar ook plattelandsdorpjes waar van alles op straat gebeurt en waar we echt rustig moeten rijden, maar waar we ook genieten van alle drukte! Zo’n 20 km voor Essaouira hebben we camperplek Kaouki Beach uitgezocht, dichtbij het strand en een busje waar we mee naar de stad kunnen. Helaas blijft het weer vandaag ook onder de maat en zitten we weer veel binnen. We trekken ook de conclusie dat deze camping niet voor ons is. Een aantal gasten voeren de honden en katten die hier rondzwerven en daar wordt Boris niet blij van. Er lopen zeker 7 honden met puppies op het erf en de eigenaar baalt daar ook van. Voor ons wel reden genoeg om morgen weer door te rijden. Op zoek naar een betere plek en hopelijk iets beter weer!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.