18 t/m 24 februari
Wat vliegt de tijd in Marokko. In het begin leken het 7 lange weken. In de tweede week vonden we het best zwaar. Een prachtig land, maar ook de armoede, veel vuil op straat, beesten die hard moeten werken, maar ook al die lieve en vriendelijke mensen en de prachtige immense natuur. We hadden het best even moeilijk om dat allemaal te verwerken. Naarmate de weken verstreken kreeg dat allemaal meer een plekje in ons reisleven en nu zijn we al aan de laatste volle week bezig. Tijd, het is een raar gegeven.
Met kleine afstanden trekken we verder langs de kust. We vinden vlak voor Essaouira, camping Calme. Een mooie camping, wat wij leuk vinden is dat er geen vaste plekken zijn, dus ga maar staan waar het ok is. Het is hier niet druk, waardoor iedereen lekker de ruimte heeft. Het weer is tot rust gekomen, dus we hebben een paar heerlijke dagen, waarin we veel buiten zijn. Wat was er veel stof van de Saharastorm, we hebben, roze/rode/oranje regenbuien gezien! We hadden echt even geen idee hoe dat kwam, totdat we op de camping Nederlanders spraken die hier al jaren komen en ons wisten uit te leggen dat er Saharastof in de regen zit. Dat verklaarde wel de kleur! Dat heeft wel tot gevolg dat binnen overal een laagje stof op ligt en daar worden we allebei een beetje kriegel van. Er zit dus niets anders op dan te gaan schoonmaken. We nemen er 2 dagen de tijd voor en tussendoor genieten we van het zonnetje en het gezellige samenzijn met Betsy en Mario. Wat is dat toch bijzonder, mensen die je helemaal niet kent, waar je zo een klik mee hebt. Heerlijk vinden we dat!
Als de camper schoon is en wij klaar, gaan we naar Essaouira, een vissersplaats met een grote Medina. We kunnen de camper goed kwijt en Boris heeft al even goed gerend, dus die mag in de camper blijven, wij wandelen eerst naar de haven. Ik vind het mooi om te zien, hoe Rob daar zo intens van geniet. Ik vind het ook mooi, hoor. Maar Rob is net een klein kind in een snoepwinkel. Zou dat toch komen door zijn eerste 8 levensjaren in Den Helder aan de dijk? Het is magnifiek om te zien wat hier allemaal gebeurt, alles gaat nog met de hand. En of je nou 5 vissen of een kraam vol hebt, er moet handel worden gedreven. Vrouwen die daar tussen door lopen te krijsen om maar de beste vis van de vissers te krijgen, meeuwen die hun portie proberen mee te pikken, katten bij een visfileerder die hopen op een hapje. Kortom spektakel!!
Na een uur vol van indrukken van de haven lopen we de medina in, we hebben trek. Op een dakterras eten we lekker, eigenlijk te weinig voor teveel geld, maar dan moet je ook niet in een toeristische medina gaan lunchen. Het uitzicht is dan weer wel fantastisch en we genieten van het weer, het uitzicht en elkaar!
Ik heb me voorgenomen toch nog wat souvenirs te kopen, voor onszelf en voor de thuisblijvers, maar aan het eind van de medina hebben we niets gekocht. Ook hier een gevalletje, wat is iets waard en hoe is de verhouding met de levensstandaard van de Marokkaan? We willen echt wel betalen en dat we teveel betalen is ook niet erg, maar in deze medina gaat het echt nergens meer over. Wie weet kopen we elders nog wat leuke spullen. We rijden nog wat verder en vinden een mooie, vrije plek langs de kust in Zaouiet Bouzarktoune.
We slapen hier prima, genieten van het uitzicht en hebben weinig last van zwerfhonden. Er zijn er 2 die af en toe een rondje lopen, maar dan weer gaan liggen voor een tukkie. Als we met Boris naar het strand gaan, lopen ze een klein stukje mee, maar na 50 meter stoppen ze, op het strand is toch niets te halen voor ze. Eind van de middag lopen er een handje vol kinderen met gehaakte mutsen, waarschijnlijk gemaakt door de vrouwen van hun familie, hopend iets te verkopen bij de campers. De volgende ochtend kopen we brood aan de overkant van de straat, ik moet er op wachten en na een minuut of 5 komt de vrouw terug met versgebakken warm brood, 2 broodjes voor 30 cent! We blijven het grootste deel van de dag hier, maar het gaat steeds harder waaien, er is storm voorspelt en we staan niet zo prettig, vol op de wind aan de kust. Morgen willen we Safi bezoeken, dus pakken we halverwege de middag in en rijden alvast naar Safi. Safi is een grote stad met petrochemische industrie en dat ruik je!! Kilometers de doordringende geur van diesel. Gelukkig voor ons en de stad staat de wind de andere kant op en valt de stank in de stad enorm mee. We hebben nog even de illusie dat we een camperplek in de stad vinden, maar als we daar naast staan, hebben we aan 2 woorden genoeg “niet doen!” Het is bij een benzinepomp, die staat aan een rotonde en rondom een drukke woonwijk. Zo avontuurlijk zijn we dan ook weer niet! We rijden naar camping Safi en vinden daar op een grasveld, dat is echt lang geleden, een prima plekje. Rob loopt een rondje om te kijken waar we de toiletcassette kunnen legen en waar het toilet is. Zijn advies bij terugkomst, niet het sanitair gebruiken. Het is zeker al een maand niet schoongemaakt en bij de douches zijn de deuren eruit gehaald, kortom we hebben het slechtste sanitair gebouw van onze reis gevonden. Wat is dat toch fijn aan de camper, we kunnen gewoon onze eigen schone spullen gebruiken!
De volgende dag wandelen we naar Safi en lopen eerst door de pottenbakkersstraatjes. Er wordt nog wel wat met de hand gedaan, maar het meeste komt uit de fabriek. Dat kan ook niet anders, het zijn zulke grote hoeveelheden schalen en potten! Wel mooi om te zien en hebberig wordt ik er zeker van, maar we hebben thuis al zoveel aardewerk en in de camper is ook niet heel veel plek. We kopen 2 bekers en daar blijft het bij. Daarna zwerven we nog even door de medina, we zien een bordje met “Portugese kathedraal” en daar worden we nieuwsgierig van. We gaan de bordjes achterna en dwalen door de achteraf straatjes. Daar staat opeens een paard met een kar vol tomaten, helemaal klem in een smal straatje. Een hele groep vrouwen er om heen, op zoek naar de beste tomaten. De bordjes naar de kathedraal zien we nergens meer. Er komt wel een man op ons af en die helpt ons, we zijn de kathedraal allang voorbij gelopen. Helaas zien we alleen een steen met de naam “Portugese Kathedraal” en een grote deur die op slot is. Jammer, al was het dwalen door de achteraf straatjes ook wel weer een belevenis. We lopen nog een stuk langs de oude vestingmuur in de hoop dat we ergens op de muur kunnen lopen, maar dat gaat niet lukken. Dan maar met de taxi terug naar de camping, even lunchen en dan rijden we verder.
Het landschap wordt groener en groener, we zien ook steeds meer koeien, het is echt anders. Langs de kust prachtige kliffen, het heeft af en toe wel iets van Schotland. Al waren daar de wegen beter. We strijken neer in Oualidia op de camping. Daar staan we een nachtje en de volgende ochtend vertrekken we om beneden in het dorp dichtbij het strand op een camperplek te gaan staan. Hier staan we minder in de wind en de camping had ons niet veel te bieden. De camperplek is wel fijn, lekker ruim en we wandelen hier vandaan naar het strand, waar we onze ogen uitkijken. Deze plaats staat bekend om de beste oesters van Marokko en het is er dan ook bedrijvig. Al zal het er over een maand of twee wel veel drukker zijn. Zelfs nu, harde wind en niet zonnig, zitten er mensen op het strand met parasols tegen de wind, te eten. Kleine vissersbootjes liggen op het strand, mannen ruimen netten op, tussen de rotsen wordt naar oesters gezocht en er wordt gevist met stevige hengels. Hadden we vanmorgen een dipje, we lijken een beetje moe van Marokko, na deze wandeling vinden we het weer helemaal leuk. We zijn Marokko niet echt zat, maar al die indrukken, de armoede, het vuil, de zwerfdieren, het doet wel wat met ons. Hadden we Marokko willen missen? Nee echt niet!! Maar het is soms gewoon wel even genoeg en we kunnen ons er niet aan onttrekken want het is overal. De vriendelijkheid van de bevolking, de prachtige natuur en het “alles is anders”, hadden we echter niet willen missen. We hebben nog 6 dagen Marokko voor de boeg en daar gaan we nog even volop van genieten!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.