Voor het eerst dit jaar 2022 gebruikt! Het zal voor ons een bijzonder jaar worden, omdat we het grootste deel van dit jaar in de camper blijven wonen. Plannen liggen er nog genoeg, maar we leven vooral bij de dag. Gaan we morgen weg of blijven we? Gaan we boodschappen doen of is er nog genoeg eten? Welke wandeling maken we vandaag met Boris? Ondertussen zijn we tevreden en gelukkig met ons reizende bestaan. Al valt het soms ook wel zwaar om familie en vrienden ver weg te weten. Gelukkig zijn er regelmatig telefoontjes of berichtjes en daar genieten we van. Ondertussen gaan de dagen gewoon door.
Het pakje waar we een beetje op zaten te wachten is binnen op de camping in Bolnuevo. Daar rijden we naar toe en pikken het pakje op. Daarna terug richting Aguilas, naar de Lidl en de pomp om te surfen en te douchen. We hadden het idee om na het ophalen van het pakje naar een andere plek te gaan, maar het is zo fijn in het baaitje, we gaan terug!
Het weer is iedere dag super. We hebben iedere dag zon, soms met veel wind, dan gaan we wandelen of klusjes in de camper doen. Er zijn ook dagen dat het weer echt prachtig is. Nauwelijks wind en veel zon, lekker genoeg om in te kunnen zitten zonder dat het heel warm wordt. Dan pakken we na het ontbijt de stoelen en gaan op het strand koffie drinken. Dat is met Boris nog wel hard werken, hij reageert overal op. Ondanks dat is het heerlijk.
Nu we hier al wat langer staan, maken we ook meer praatjes. Er staat een gezellige Duitser met een grote hond, een Nederlands stel met een baby, die schuiven even aan voor een praatje over Valencia. Ook zo midden op de camperplek ontstaan gesprekjes en is het gewoon gezellig onder de Spaanse zon.
We wandelen nog een keer naar Aguilas. We zoeken de beschilderde trappen die hier zijn. Het kost wat moeite. Men is er blijkbaar niet trots op, het staat nergens aangegeven en de eerste persoon die we het vragen heeft geen idee. De tweede gelukkig wel en na wat speuren vinden we de trappen. Mooi om te zien. We wagen een keer het dagmenu, voor 8 euro. Best smakelijk en voor 20 euro hebben we geluncht met een lekker biertje erbij. We hebben een gezellig gesprek met en Nederlands stel aan het tafeltje naast ons.
Na 8 nachten is het tijd om het mooie baaitje te verlaten. De laatste nacht stond er een flinke storm. We hadden al het plan om te gaan, maar dit helpt wel om echt te gaan. We zijn vroeg wakker door de harde wind. Rob heeft ’s avonds laat de poten nog uitgedraaid, voor het eerst, omdat de camper echt staat te wiebelen. Ik ben niet meer bang, (ben ik wel geweest, wat kan de wind tekeer gaan om de camper heen!) maar onrustig is het wel. We hebben alle drie slecht geslapen.
Dus op pad. Boodschappen doen, naar de pomp om te surfen en verder. We blijven zo dicht mogelijk langs de kust en genieten van alle mooie panorama’s om ons heen. Wat is het fabelachtig mooi. Hier geen hoogbouw meer, wel veel kleine vakantiedorpjes en mooie kustwegen. Bij de lunch ook nog een 3 koningen praalwagen in een klein dorpje, met veel politie er om heen. Er worden heel veel snoepjes gestrooid. We doen 2 uur over 100 km, maar het is ook 2 uur genieten van het prachtige landschap.
We komen op de camping waar we van dachten dat die tegen een dorpje aan zou liggen, maar dat lijkt niet zo te zijn. Zoals wel vaker, de eerste dag niet oordelen, maar de camper neer zetten, wandelen en morgen nog maar eens goed om ons heen kijken. De eerste indruk is matig. Ook omdat de camping half leeg is, er veel vaste caravans en huisjes staan, waardoor het een beetje een verlaten indruk geeft.
Ook nu klopt het, de eerste indruk is niet bepalend. Het is hier gewoon erg rustig. De omgeving is prachtig. Het dorp is 4 km verderop maar dat is prima te doen en een mooie wandeling. Het is woestijnachtig, met de zee dichtbij en bergketens in de verte. Er staan een paar gezellige mensen om ons heen, dus een praatje is snel gemaakt. Het is na het strand wel een bende in de camper. Ik ga beginnen met schoonmaken en Rob fietst een rondje om de omgeving te verkennen.
We fietsen ook in de omgeving, dat kan hier goed. Goed voor Boris en voor ons. Boris doet het steeds beter. Hij springt en blaft niet meer als we vertrekken. Echt leuk vindt hij het nog niet, maar hij ondergaat het vrij rustig. Eerst een stukje langs de weg en dan verharde landbouwpaden op. Veel kuilen en hobbels, maar heel stil. Zo bijzonder om regelmatig niets te horen! Geen auto’s, vliegtuigen of wat dan ook. Af en toe een vogel, het knerpen van de wielen op het zand, maar verder niets. Zo stil. We fietsen langs een binnenmeer, waar flamingo’s in het water staan en zout wordt gewonnen. Via de kustweg weer terug naar Cabo de Gata waar we heerlijk lunchen.
De laatste dagen van de week, besteden we veel tijd aan het schrijven voor de blog en het knippen van de filmpjes voor de vlog. De uren vliegen voorbij en iedere keer zijn we weer tevreden dat het gelukt is. vooral een mooie herinnering voor onszelf, maar ook fijn om te weten dat anderen er ook van genieten!
Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Twitter, Youtube en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.
Ha die Rob en José, wat een super trip.
Blijf genieten van elkaar de reis en Boris.
👍👋🏼😎💐
Hier bij ons alles wel.
Knuffel van ons