Hernieuwde kennismaking met Griekenland

Dit wordt onze vierde trip door Griekenland, de eerste keer was in 1989, later zijn we er in 2007 en 2008 met onze kinderen geweest en omdat we toch wel een beetje verliefd op dit land zijn en er nog lang niet uitgekeken zijn, gaan we nu een maand lang opnieuw trekken door dit mooie land.

28 maart t/m 2 april

We vertrekken rustig aan naar Brindisi, we weten nu al (SMS’je) dat de boot een uur vertraging heeft. Leve de tegenwoordige tijd, dit soort meldingen is toch wel fijn. We drinken dus rustig koffie en gaan dan op weg naar de haven. Op de vorige boot waren nog best wel wat toeristen, nu niet meer dan een handjevol. Vooral vrachtwagens en Bulgaren met van alles aan huisraad, kapotte auto’s en scooters op trailers. Je kunt je bijna niet voorstellen dat het de moeite waard is om die spullen op te halen. Een bootticket is toch echt niet goedkoop (wij betalen 276,- euro inclusief hut, hond en diner). De overtocht verloopt rustig, we vonden wel dat het een klein schip was, maar hij vaart rustiger dan de boot van Barcelona naar Rome.

Het is wel nachtwerk voor we eindelijk van de boot (Florence) af zijn en op zoek kunnen naar een slaapplaats. Het afrijden van de boot was helaas niet zonder gevolgen. We moesten op het autodek staan, steil omhoog de boot op. Het was niet mogelijk om met onze 7,50 meter vooruit de boot te verlaten. Kortom achteruit insteken, steil omlaag, met aan weerszijde hooguit 10 cm. Dat ging dus niet goed! #*?#@!%$#!! Dikke schraap langs de onderkant van de camper. Klacht ingediend bij Grimaldi. We zijn benieuwd of Grimaldi-lines deze schade vergoed !!! We hadden nl nooit die kant op gestuurd mogen worden !!!

park4night #103118 bij Igoemenitsa

We vinden een park4night #103118 plek een halfuurtje rijden van de haven. We zijn daar alleen en dat vind ik nog steeds wel lastig, maar gelukkig val ik uiteindelijk ook in slaap. ’s morgens is de eerste Griek die we zien een monnik die bij een kapelletje de tuin verzorgd. We genieten met koffie van het uitzicht en gaan dan op zoek naar een park4night plek hier niet al te ver vandaan. Na een uur rijden hebben we een mooi strandje, met nog 2 andere campers, helemaal prima. Dachten we! Als we 5 minuten met Boris buiten lopen hangt er al een hond in zijn vacht, Rob weet het beest weg te jagen, wij snel terug. Komt het mormel toch weer achter ons aan. Dan doe ik iets wat ik nooit van mezelf verwacht had, ik gooi een steen naar het beest. (Nou sta ik (José) er om bekend dat ik beroerd gooi, maar het helpt) terug in de camper besluiten we hier niet te blijven. Boris kan het nooit winnen van dat soort honden, dus rijden we een stukje terug en vinden een heerlijke camping Nissos (P4N #251098) . Officieel zijn ze nog gesloten, maar we kunnen er wel terecht. Er staat een Zwitsers stel en een Nederlands gezin met 3 kinderen en verder niets. Dat vinden wij helemaal niet erg. We staan 3 stappen van het strand, er zijn wel zwerfhonden in de buurt, maar die komen niet dichtbij. De hond die Boris aanviel was waarschijnlijk geen zwerfhond, maar hoorde bij de taverne en Boris kwam te dicht in zijn territorium. Op P4N werd ook al aangegeven dat dit aan de orde was.

Boris graaft kuilen en wij gooien ze dicht.

De camping is prima, we doen de was, 6 trommels! Spelen op het strand met Boris, maken een praatje met het Nederlandse gezin en genieten vooral van de mooie zee. Rob poetst de schade aan de camper zoveel mogelijk weg, het lijkt soms erger dan het is, maar balen blijft het. Er gaat dan natuurlijk ook nog wel een mail naar Grimaldi Lines, de veerdienst, ze hadden ons nooit het autodek op moeten sturen.

We rijden naar Nafpaktos (P4N #303531) , eerst even boodschappen doen en onderweg bij een pomp maar weer eens een wasbeurt. Ongelooflijk hoe vies de camper kan worden. Halverwege de middag komen we in het stadje aan. Het kost wat moeite, want de navigatie doet soms gekke dingen. Gelukkig is Rob er erg bedreven in om al een beeld van een plek en rijrichting in zijn hoofd te hebben, anders hadden we nog veel langer rondgedwaald.

Net buiten het centrum is een grote plak asfalt en daar staan we dan. Ik heb het er even moeilijk mee, we staan weer alleen, er zijn nauwelijks andere reizigers en het steeds onderweg zijn van de laatste weken breekt me op. Ach, we hebben waarschijnlijk allemaal wel eens van die dagen, of je nou onderweg of thuis bent, dat je denkt waar ben ik mee bezig? Gelukkig helpt een flinke huilbui bij mij altijd erg goed. Ik weet ook dat ik dit avontuur niet wil missen en er toch voor wil gaan. (Ik heb ook niet zoveel keus, op het vliegtuig stappen zou toch ook gek zijn!) We gaan dus maar even op stap en eten heerlijk bij een klein tentje, waarvan de eigenaren goed Engels en een beetje Nederlands spreken. Ze hebben een paar jaar in het oosten van Nederland gewoond!

Onderweg naar het Venetiaanse kasteel

Na mijn dipje van gisteren, ik heb gelukkig prima geslapen, hebben we wel de conclusie getrokken dat we het vanaf nu weer rustig aan gaan doen. Eén van de dingen die we te weinig gedaan hebben de afgelopen weken, is wandelen. Dat gaan we vandaag dus doen. Het weer is dreigend, maar we gaan. Broodjes, thee, water en goede zin mee. Er is boven in het dorp een ruïne van een Venetiaans kasteel. Een mooie wandeling met prachtige vergezichten over de baai, kleine straatjes met honden en katten, dus veel geblaas en geblaf. We hebben af en toe een paar druppels regen, maar we komen boven en genieten volop van al het moois. We hadden al bedacht dat Boris niet mee naar binnen mocht en dat klopt. We gaan om de beurt en de ander blijft bij Boris en luncht, zittend op een bankje binnen de kasteelpoort, uit de wind is dat geen straf.

Daarna wandelen we naar het haventje dat ooit ook onderdeel van het kasteel is geweest en genieten daar van een kleine lunch. De serveerster is een jong meisje en die vindt ons kleine cameraatje wel erg interessant, als we uitleggen dat we die gebruiken voor onze vlog wil ze onze vlognaam, dat dat in het Nederlands is vind ze niet erg. Ze doet heel erg haar best om zo goed mogelijk Engels met ons te spreken en we hebben zo een heel gezellige lunch. Helaas komt de voorspelling voor regen uit. Tussen de buien door lopen we in flink tempo terug naar de camper. De rest van de middag en avond regent en onweert het stevig, dus besteden we de tijd aan vlog en blog.

de laatste video staat hier

Je ziet het goed we zijn actief op Facebook, Instagram, Youtube, Threads en Polarsteps. Klik op de logo’s en je komt uit op de juiste plek. Het link symbool (de laatste in het rijtje) gaat naar Polarsteps, we hebben nog geen Polarsteps icoontje.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *