Toch nog even niet……..

15 t/m 22 oktober

Onze proefrit van 2 weken was niet helemaal voor niets, helaas. Ik ga proberen er geen trieste blog van te maken, want uiteindelijk zijn het luxe problemen waar we mee te maken hebben, maar………………………we willen zo graag weer gaan reizen. We hebben echter een technisch probleem, de adaptieve cruise control werkt niet. Dit is voor Rob belangrijk, hij heeft al 13 jaar last van een hernia, die vooral een slapend rechterbeen tot gevolg heeft. Na een uur autorijden moet hij zijn been bewegen en daar helpt de cruise control goed bij. Dachten we dat even snel op te lossen? Nou niet dus. Ik zal niet gaan beschrijven wat er allemaal gebeurt, maar dat FIAT niet erg meewerkt en het erg lang duurt voor we een paar keer in een garage terecht kunnen helpt niet zo goed mee voor onze stemming.

onze mooie nieuwe camper, zonder cruise control

We willen ook niet in gemopper blijven hangen en beslissen er op uit te gaan in eigen land. Een verstandige beslissing, waar we al snel blij van worden. We rijden naar Workum in Friesland, waar we een kleine camperplaats in een haventje vinden, op loopafstand van het centrum. We maken wandelingen, bezoeken het Jopie Huisman museum, verrassend leuk en boeiend. Dat de zon regelmatig schijnt, we op een terrasje in de zon een biertje drinken helpt goed om onze stemming een flinke boost te geven.

in het Jopie huisman museum

Na Workum rijden we naar Hindeloopen en wandelen daar een paar uur rond. Een dun herfstzonnetje, mist over het water, nauwelijks toeristen, behalve wij dan, maken het tot een prachtige wandeling. Zomaar een praatje met de mannen op het leugenbankje in de haven en even verderop bij de kaasboer, die in het zonnetje geniet van zijn kop koffie. allebei de praatjes beginnen met Boris. “Zeker een kruising Waterhoen en Stabij?” Dat gebeurt alleen in Friesland. Nergens anders wordt Boris zo duidelijk herkent.

wandelen in Hindeloopen

Hierna rijden we naar de haven van Stavoren, waar een parkeerterrein voor campers bij de haven is. Het is weekend en het is hier best druk. Een groot pluspunt is dat er een veld is waar we Boris los kunnen laten lopen, als hij dan ook nog andere honden tegenkomt waar hij even lekker mee kan rennen en spelen, hebben wij een blije hond. De volgende dag pakken we de fietsen en maken een ritje door dit mooie landschap van Gaasterland. Hier kun je nog glooiingen in het landschap zien, die van Texel, Wieringen, de kust van Friesland verder naar het oosten liggen. De Rode Klif heet het, het zijn restanten uit de ijstijd, die het landschap dit mooie karakter geven. Aan het eind van de rit stoppen we nog even in de oude haven van Stavoren, we moeten natuurlijk wel even het standbeeld van het vrouwtje van Stavoren zien. Wonderlijk hoe verschillend de havens er uit zien. Hier is het wel een beetje verkeerd gegaan met wat er de laatste 50 jaar is neergezet, het is een beetje zielloos vinden wij. We vinden wel een leuke eettent en gaan daar eens even een lekker hapje eten.

doorkijkje in Sloten

Na 2 nachtjes Stavoren rijden we naar Sloten, het kleinste stadje van de Fries Elfsteden. We maken een wandeling langs de gracht, de kerken en de molen. We zien ook hier een fontein die in alle 11 steden staan en zien daar ook een spuuglelijke fabriek die de rand van het stadje ontsiert. Inmiddels is ook het museum van Sloten open en gaan we naar binnen. Een prachtig oud pand, met verschillende exposities. We zien een afdeling met toverlantaarns en de geschiedenis van Sloten. hier vandaan rijden we naar Franeker.

het planetarium

We vinden een camperplaats net buiten de stad, mooi in het groen en een uitstekend sanitair gebouw. De volgende dag gaan we op de fiets naar het centrum. Ook hier vinden we een fontein, een bruggetje gewijd aan de Elfstedentocht en het Eise Eisinga planetarium. Hier heb ik kaartjes voor gekocht want we zijn er beiden nog nooit geweest en vinden het wel interessant. Het is groter dan we verwacht hadden, er is veel aandacht besteed aan het leven van de man, de ontwikkeling van de astronomie en als laatste natuurlijk het planetarium zelf. Een gids legt het één en ander uit, waardoor het nog wat meer gaat leven. Aan het eind van de route door het museum is er een koffiewinkeltje waar je koffie met heerlijke Friese koek kunt eten. Dat vinden we een mooie afsluiter van deze week toeren door Friesland, we besluiten ook om de andere 6 Elfsteden een andere keer ook maar te bezoeken. Nu rijden we terug naar Noord Holland. De camper gaat nog een keer naar de garage, op hoop van zegen, duimen maar, en alle gezegdes die we er op los kunnen laten……………………..we willen gewoon zo graag op reis………………………………

we sluiten de week af met heerlijke Friese koek